Chemiczne gody Modraszek ikar (Polyommatus icarus), niewielki motyl wyróżniający się modrym kolorem wierzchu skrzydeł, w ciekawy sposób wykorzystuje chemię w komunikacji z innymi przedstawicielami swojego gatunku i w zachowaniach godowych.

Gąsienice modraszka wychwytują i przechowują w swoich organizmach flawonoidy pozyskiwane z roślin, którymi żywią - są to przede wszystkim pigmenty silnie pochłaniające promieniowanie UV. W trakcie przeobrażenia pigmenty te są transportowane do skrzydeł motyla, na których ostatecznie się uwidoczniają, tworząc charakterystyczny wzór.

W badaniach ujawniono, że samice modraszka wychwytują przeciętnie do 60% więcej flawonoidów z diety niż samce, co odpowiednio zwiększa nasycenie pigmentów flawonoidowych w ich skrzydłach. Uważa się, że ma to znaczenie w komunikacji pomiędzy osobnikami tego samego gatunku.

Samce modraszka patrolujące swoje siedliska w poszukiwaniu partnerki prawdopodobnie rozpoznają inne modraszki właśnie pod kątem pigmentów flawonoidowych pochłaniających promieniowanie UV. Większa zawartość pigmentów w skrzydłach sygnalizuje samicę, czyli potencjalną partnerkę. Mniejsza zawartość sygnalizuje innego samca - czyli potencjalnego rywala, którego trzeba przepędzić.

Im więcej takich pigmentów zawierają skrzydła samicy, tym większą ma szansę, że zwróci uwagę samca. Najwięcej pigmentów mają młode, niedawno przeobrażone samice o nieuszkodzonych skrzydłach i to właśnie one są najbardziej "widoczne" dla innych przedstawicieli swojego gatunku. Starsze samice, a także takie, których skrzydła uległy uszkodzeniu lub w których diecie brakowało pożądanych flawonoidów, mogą mieć odpowiednio mniejsze szanse na zwrócenie uwagi partnera.

Na pierwszym zdjęciu samiec, na drugim samica modraszka ikara.

#ciekawostki #zwierzeta #owady #motyle #przyroda #natura