#bookmeter 14+1=15
Tytuł: Cień wiatru
Autor: Carlos Ruiz Zafón
Gatunek: literatura piękna
Ocena: ★★★★★★★★☆☆
Kawał dobrej Literatury!

W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść „Cień wiatru” niejakiego Juliana Caraxa.

Zaczyna się od ciekawie, ale fabuła dosyć szybko zamienia się w historię romantyczną (i to dosłownie romantyczna z całym dobytkiem inwentarza) młodego chłopaka, co w moim wypadku mocno zaczęło zniechęcać do dalszej lektury i zaczęło budzić we mnie wątpliwości czy aby dalsza część będzie w podobnym "stylu". Na szczęście jeśli tylko przetrwamy tę uwspółcześnioną wersję "Cierpień Młodego Weltera" to w końcu zaczyna się mięsko .
To jedna z tych książek, gdzie jednym z bohaterów jest miasto i to czuć. Historia Barcelony z pierwszej połowy XX wieku oczami mieszkańców potrafi zaskoczyć. Wcale bym się nie zdziwił, gdyby ogłosili ją lekturą jeśli nie w całej Hiszpanii to chociaż w samej Kataloni.
A dlaczego "tylko" 8/10?
Bo pomimo pięknego języka, świetnej intrygi, świetnie opisanej Barcelony i dopracowanej w najmniejszym aspekcie historii, powieść ta nie wywołała we mnie skrajnych emocji. Była bardzo ciekawa, ale nie ekscytująca.
Mimo to bardzo polecam!
#ksiazki #czytajzhejto