Malarstwo

Julien Dupré
#sztuka #malarstwo

Giovanni Battista Torriglia
#sztuka #malarstwo

Albert Anker
#sztuka #malarstwo

Robert Duncan
#sztuka #malarstwo

Gustave Caillebotte
#sztuka #malarstwo

Eilif Peterssen
#sztuka #malarstwo

#malarstwo #hybrydy

A nie wiem, czy kiedyś już nie dawałem, ale teraz jak @bartek555 dodał info o Sopocie, to mi się przypomniało i doszedłem do wniosku, że skoro wszyscy i tak kochają syrenki, to nawet powtórna wrzuta nie będzie wielkim problemem.

Albert Edelfelt
#sztuka #malarstwo

Erik Werenskiold
#sztuka #malarstwo

#malarstwo
Adriaen Jansz. van Ostade
(ur. 10 grudnia1610 w Haarlemie, zm. 2 maja1685 tamże) – holenderskimalarz, rysownik i akwaforcista

Przypisuje się mu blisko 1000 obrazów, na których przedstawiał życie codzienne mieszkańców Holandii. Były to głównie sceny ludowe, najczęściej z życia żebraków, włóczęgów, określane jako gueuseries.

Na jego obrazach dominują mistrzowsko i humorystycznie pokazane sceny w chatach chłopskich, szynkach i oberżach. Widzimy palaczy w oparach dymu, pijaków, karciarzy, wiejskich grajków, hulanki, kłótnie i bijatyki.

'Szczęśliwi Chłopi' 1648

Harold Harvey
#sztuka #malarstwo

Norman Rockwell
#sztuka #malarstwo

Andrew Wyeth
#sztuka #malarstwo

Hans Andreas Dahl
#sztuka #malarstwo

Félix Vallotton
#sztuka #malarstwo

Émile Friant
#sztuka #malarstwo

#malarstwo
"Taniec weselny" Pieter Bruegel Starszy ok.1525-1569

Bruegel zasłynął głównie jako malarz wiejski przedstawiający sceny rodzajowe rozgrywające się w środowisku chłopskim. Nie był pionierem w utrwalaniu wiejskich scen. Przed nim w salony mieszczan trafiły płótna Hieronima Boscha. Bruegel zgodnie ze swoim zwyczajem umieszczał na płótnach treści moralizatorskie i filozoficzne. Jednym z takich tematów był taniec. W XVI wieku ta forma rozrywki była obwarowana ścisłymi regułami. W tańcu nie można było wymachiwać ramionami, nogami, zbyt głośny śmiech traktowano jako nieuprzejme zachowanie. Bruegel jako mieszczanin poruszając temat zabawy wiejskiej ganił ich zbyt frywolny wyraz.

Taniec weselny obraz olejny na desce, o wymiarach 119,4 × 157,5 cm, namalowany w 1566[1]. Przedstawia grupę 125 weselników, ukazanych na pozór w chaotyczny sposób, lecz w rzeczywistości każda z nich, czy to z osobna czy w grupie, ma swoje znaczenie nie do końca dziś wyjaśnione.

Na pierwszym planie widoczna jest w całej okazałości postać tancerza. Jako jedyny spogląda na widza, a po jego ruchach można wnioskować, iż albo jest to wiejski błazen lub uosobienie niewłaściwych zachowań.
Malarz w dość przesadzony sposób przedstawił saczka wieśniaka; była to modne wówczas okrycie męskich genitaliów. Według krytyków jest to przedstawienie płodności i reprodukcji przedstawione w radosny sposób. W środku z odkrytą głową tańczy panna młoda ze starszym mężczyzną, być może ze swoim ojcem. Jego postawa nawiązuje raczej do statecznej figury znanej z tańców dworskich.

Wokół tańczących Bruegel umieścił scenki rodzajowe. Po prawej stronie za muzykiem grającym na dudach, widoczna jest tajemnicza postać przyglądająca się tańczącym. U jego pasa wiszą przybory pisarskie, co może wskazywać na jego profesję pisarza i być może sam pochodzi z mieszczańskiego stanu, podobnie jak malarz i tak jak on jest krytycznie nastawiony do hulanek. Za nim w głębi widoczny jest zawieszony obrus udekorowany koroną. Pod nim siedziała przy stole panna młoda. Teraz przed nią przy stole zbierają pieniądze, dalej po lewej stronie widać kopiących rowy, przy krawędzi których zasiądą weselnicy do jedzenia.

Rob Rowland
#sztuka #malarstwo

Hermann Seeger
#sztuka #malarstwo

Émile Friant
#sztuka #malarstwo