Zestrzelony amerykański lotnik Dewey Waddell został wzięty do niewoli przez wietnamskich bojowników komunistycznych w 1967 r. i został zwolniony w 1973 r. Zdjęcie, wykonane przez korespondenta wojennego NRD Thomasa Billhardta, przedstawia partyzantkę przetrzymującą w niewoli amerykańskiego żołnierza i eskortującą go wiejską drogą.
Zdjęcie powstało w celach propagandowych, stąd wykorzystanie w roli strażnika naprawdę drobnej kobiety, aby schwytany lotnik wyglądał bardziej niebohatersko. Fotograf Billhardt poznał Deweya Waddella w 1998 r. Waddell powiedział mu, że to zdjęcie pozytywnie wpłynęło na jego życie, ponieważ pomogło jego rodzinie i Stanom Zjednoczonym dowiedzieć się, że pozostał przy życiu.
Sposób traktowania przez Wietnam Północny amerykańskich lotników zestrzelonych i wziętych do niewoli nad Wietnamem Północnym był przedmiotem kontrowersji i obaw przez całą wojnę w Wietnamie. Od samego początku wojny Wietnam Północny utrzymywał stanowisko, że amerykańscy jeńcy schwytani w Wietnamie Północnym to „zbrodniarze wojenni”, którzy dopuścili się zbrodni przeciwko narodowi Wietnamu Północnego w trakcie nielegalnej wojny napastniczej i że w związku z tym jeńcy amerykańscy nie byli uprawnieni do przywilejów i praw przyznanych jeńcom wojennym (POW) na mocy Konwencji Genewskiej. Wietnamczycy zostali oskarżeni o brutalne torturowanie jeńców, bicie ich pięściami, maczugami i kolbami karabinów, obdzieranie ze skóry gumowymi biczami i rozciąganie stawów liną w celu wykrycia informacji o amerykańskich operacjach wojskowych.
Amerykanie byli zmuszeni do nagrywania na taśmie „zeznań” do zbrodni wojennych przeciwko narodowi wietnamskiemu i pisania listów wzywających Amerykanów w kraju do zakończenia wojny. Zła żywność i opieka medyczna były standardem.
Więźniowie często byli izolowani, aby uniemożliwić komunikację między sobą, a także odmawiano im komunikacji z członkami rodziny. Amerykańscy jeńcy czasami umierają w niewoli z powodu ran odniesionych w walce lub z rąk porywaczy.
27 stycznia 1973 r. w Paryżu przedstawiciele Stanów Zjednoczonych i Wietnamu podpisali porozumienia o zaprzestaniu działań wojennych i repatriacji jeńców wojennych. Operacja Homecoming rozpoczęła się w następnym miesiącu i zakończyła w kwietniu.
W tym okresie do domu wróciło 591 amerykańskich jeńców wojennych. Przedstawiciele armii amerykańskiej przesłuchali osoby powracające w celu uzyskania informacji na temat ponad 2000 Amerykanów nadal uznawanych za zaginionych. Według rządu żaden z jeńców nie był w stanie dostarczyć definitywnych informacji o pozostałych jeńcach.
#wojna #wietnam #historia #historiajednejfotografii #ciekawostki
Zdjęcie powstało w celach propagandowych, stąd wykorzystanie w roli strażnika naprawdę drobnej kobiety, aby schwytany lotnik wyglądał bardziej niebohatersko. Fotograf Billhardt poznał Deweya Waddella w 1998 r. Waddell powiedział mu, że to zdjęcie pozytywnie wpłynęło na jego życie, ponieważ pomogło jego rodzinie i Stanom Zjednoczonym dowiedzieć się, że pozostał przy życiu.
Sposób traktowania przez Wietnam Północny amerykańskich lotników zestrzelonych i wziętych do niewoli nad Wietnamem Północnym był przedmiotem kontrowersji i obaw przez całą wojnę w Wietnamie. Od samego początku wojny Wietnam Północny utrzymywał stanowisko, że amerykańscy jeńcy schwytani w Wietnamie Północnym to „zbrodniarze wojenni”, którzy dopuścili się zbrodni przeciwko narodowi Wietnamu Północnego w trakcie nielegalnej wojny napastniczej i że w związku z tym jeńcy amerykańscy nie byli uprawnieni do przywilejów i praw przyznanych jeńcom wojennym (POW) na mocy Konwencji Genewskiej. Wietnamczycy zostali oskarżeni o brutalne torturowanie jeńców, bicie ich pięściami, maczugami i kolbami karabinów, obdzieranie ze skóry gumowymi biczami i rozciąganie stawów liną w celu wykrycia informacji o amerykańskich operacjach wojskowych.
Amerykanie byli zmuszeni do nagrywania na taśmie „zeznań” do zbrodni wojennych przeciwko narodowi wietnamskiemu i pisania listów wzywających Amerykanów w kraju do zakończenia wojny. Zła żywność i opieka medyczna były standardem.
Więźniowie często byli izolowani, aby uniemożliwić komunikację między sobą, a także odmawiano im komunikacji z członkami rodziny. Amerykańscy jeńcy czasami umierają w niewoli z powodu ran odniesionych w walce lub z rąk porywaczy.
27 stycznia 1973 r. w Paryżu przedstawiciele Stanów Zjednoczonych i Wietnamu podpisali porozumienia o zaprzestaniu działań wojennych i repatriacji jeńców wojennych. Operacja Homecoming rozpoczęła się w następnym miesiącu i zakończyła w kwietniu.
W tym okresie do domu wróciło 591 amerykańskich jeńców wojennych. Przedstawiciele armii amerykańskiej przesłuchali osoby powracające w celu uzyskania informacji na temat ponad 2000 Amerykanów nadal uznawanych za zaginionych. Według rządu żaden z jeńców nie był w stanie dostarczyć definitywnych informacji o pozostałych jeńcach.
#wojna #wietnam #historia #historiajednejfotografii #ciekawostki
Zaloguj się aby komentować