Wielu z Nas kojarzy rzymskie akwedukty, jako potężne, wsparte na łukach konstrukcje. Nie jest jednak powszechnie wiadome, że większość drogi woda pokonywała w nich pod ziemią.
Około czterdzieści lat temu popularną miejscówką do zabawy dla neapolitańskich dzieciaków było wzgórze Postilipo. System jaskiń i tuneli którym wzgórze było pocięte, wydawał się idealnym miejscem zabaw (ah, aż przypominają się własne harce na terenach postindustrialnych ). Te dzieci (teraz już dorośli i stateczni mieszkańcy) podzieli się swoimi wspomnieniami, czym zainteresowali badaczy z Cocceius Assosiaction, specjalizujących się w badaniach speleo-archeologicznych. Dzięki ich pracy okazało się, że tunele nie są naturalnymi jaskiniami ani współczesnymi konstrukcjami ale pozostałościami rzymskiego akweduktu Aqua Augusta.
Akwedukt powstał za czasów cezara Augusta, w ok 30- 20 r. p.n.e. System ten dostarczał wodę do licznych wilii położonych nad brzegami zatoki Neapolitańskiej, w czasach rzymskich (podobnie jak i dzisiaj) popularnego miejsca wypoczynku.
Badaczom udało się odkryć już ok. 650 metrów podziemnych tuneli, a prace wciąż trwają. Prowadzone są też badania mające na celu określenie ile wody przepływało przez akwedukt i jak duży obszar mógł on zaopatrywać.
Tekst na podstawie artykułu Live Science:
https://www.livescience.com/ancient-roman-aqueduct-discovered-naples