@onlystat myślę, że może to być kwestia wieku, choć nie wiem ile masz lat, być może jesteś za młody. Gdybyś dorastał z tą płytą, wtedy pewnie byś zrozumiał... Muzycznie i czysto technicznie to jest syf jakich mało w rapgrze, ale sentymentalnie i "ważnościowo", jedna z najlepszych w PL

@onlystat ja pamiętam jak ją pierwszy raz usłyszałem, koło dwutysięcznego roku, miałem pewnie z 12 lat. Zgrało się to z wyjazdem do pewnego małego miasteczka na wakacje, ze starszą siostrą, jej kumpelą i moim ziomkiem. Poznaliśmy tam takie "uliczne" dzieciaki, nie że w Krakowie nie było biedy, ale nie byłem z osiedla no i też było biednie, ale nie aż tak patologicznie. A przynajmniej nie mówiło się o tym, co się dzieje w domach, wiedziałem że któreśtam koleżanki na ulicy mają ojca alkusa i matka pracuje na nich wszystkich, one chodzą kiepsko ubrane itp, no ale to tyle, nie analizowaliśmy tego tylko łapaliśmy świetliki do słoików. A tamte małolaty były mimo wszystko w gorszej sytuacji, nie miały zbyt wielu perspektyw, część mieszkała w blokach socjalnych, etc. Z resztą, większość skończyła nieciekawie z tego co wiem. Od nich przegraliśmy z kaset Księgę Tajemniczą, Nastukafszy i właśnie Skandal. A, no i jeszcze CD (!) Slayera Diabolus in Musica od jednego z nich, jedynego który słuchał metalu xD nie że oryginał, ale wtedy jeszcze nawet przegrywane płyty były czymś awangardowym.

Ta płyta, z takimi kawałkami jak choćby Armageddon, była mocnym zderzeniem z rzeczywistością. Oczywiście z czasem rozumiałem ją bardziej bujając się po osiedlach i wyrabiając sobie jakąś opinię, szacunek, czy inne gówno, oczywiście było to wszystko takie przekoloryzowane, ale pozostaje pewnym znakiem czasów. Przełom wieków to jeszcze wszechobecna szarość, my się świeżo wyprowadziliśmy z miasta, ale wcześniej mieszkaliśmy w odrapanej kamienicy, gdzie w nocy zamykało się grube drzwi na ciężką metalową sztabę, pamiętam jak w nocy ktoś darł ryja i napierdalał w te drzwi. To było normalne, o tym się nie myślało dwa razy. Dzisiaj to jest nobliwa dzielnica Krakowa, wtedy było tam sporo patologii jak wszędzie. I Skandal jest takim trochę świadectwem drugiej połowy lat 90-tych.

Przy czym rozumiem krytykę. Taki Afrojax, artysta którego w sumie szanuję chociaż jest dobrze pojebany, który swoją drogą ostro szydzi z "prawilniaków" mówił w którymś z wywiadów, że dla niego ta płyta wtedy była niepojęta - wychowywał się w hotelu robotniczym, jego celem było wyrwanie się z biedy, a tu goście posługujący się grypserką chełpią się byciem tym marginesem, niemalże gloryfikują taki styl życia.

Nonetheless jednak był to donośny głos tych małolatów bez perspektyw. Którym świat nie miał zbyt wiele do zaoferowania, wychowanym w patologii, więc to ta siła im imponowała. Ja byłem dzieciakiem który dopiero ogarniał jak naprawdę wygląda świat, ale dla wielu dojrzałych osób z tych lepszych rodzin było to jak uderzenie mokrą szmatą w pysk. Wtedy udawało się, że biedoty nie ma, że to nie problem, było to coś wstydliwego. Do tego, jak to bywa z muzyką która najlepiej trafia do młodzieży, ta płyta była wyrazem buntu, bardzo bezpośredniego. Jak się patrzy z perspektywy czasu, poprzez optykę "ulicznego rapu" i tych wszystkich napinających się prawilniaczków, to ta płyta może się wydawać śmieszna, jak i większość tego nurtu, ale wtedy tego jeszcze nie było. To nie była wypracowana maniera chama, tylko chłopaki które usłyszały rapsy w MTV bo ktoś gdzieś miał satelitę i postanowili to przenieść na nasz grunt.

Muzycznie to jest oczywiście toporne, ale czy rewolucyjne Enter the Wu Tang nie było toporną płytą? Oczywiście chłopaki nie płyną tak jak ziomale z Shaolin, ale takiemu Włodiemu nie można odebrać że miał swoje flow. Plus to nie było kalką niemalże 1:1 jak np. produkcje Liroya.

Także jak wyżej, jeśli dla kogoś jest to element tamtych realiów, kawałek popkultury, coś więcej niż paru ziomeczków nawijających pod proste bębny, no to będzie doceniać, bo jakość produkcji jest wtedy drugorzędna. I to mimo że mnie od zawsze niektóre ich teksty po prostu śmieszyły. Dla kogoś kto słuchał tego post-factum, nawet parę lat później ale już po kolejnej fali rapu w Polsce, powiedzmy gdzieś w 2001-2002r., no to jest to toporne i banalne.

@Odczuwam_Dysonans @tomwolf

powiedzmy gdzieś w 2001-2002r., no to jest to toporne i banalne

o to to ( ͡~ ͜ʖ ͡°)

kilka lat, a roznica w postrzeganiu duza

ale z drugiej strony, mialem w domu skladanke KLAN, na ktorej byl chyba Pyskaty z zespolem i piosenka "teksty, wersy zwrotki" i takie cos (swoja droga strasze chyba niz kawalki ze "skandalu") zestarzalo sie lepiej niz "ja iedzialem, ze tak bedzie"

@onlystat a no to tak, pewnie jakbyś zestawił niektóre wersy z pierwszego krążka WYP3 który wyszedł 3 lata wcześniej, to by wypadało lepiej ale to nie narobiło aż tyle szumu. Nie wspominając choćby o wersach Magika z Księgi Tajemniczej która miała już wtedy bodajże 2 lata temu, no ale to coś zupełnie innego i nawet ciężko to nazwać rapem. No i też inne zjawisko popkulturowe, bo Księga trafiała do bardzo wielu różnych osób, subkultur. O, ale w sumie Kaliber z tego okresu jest kiepskim przykładem, za to Lek Thinkadelicu z tego samego roku co Skandal jest dobrym przykładem - lepsza produkcja, bardziej dojrzałe teksty, ambitniejsze i ciekawe rymy - ale też to jest zjebane w ludziach, że cisnęli po "nieulicznym" rapie. Podczas kiedy w Stanach już dawno było miejsce dla tysiąca podgatunków czy klimatów, u nas ten siermiężny rap był prawidłowy, chociaż oczywiście wielu fajnym, ambitniejszym artystom, jak chociażby Łona, udawało się przebijać i w kolejnej dekadzie ten stricte uliczny rap został tylko jedną z nisz. I prawidłowo. Z resztą mnie już poza Skandalem żadna kolejna Molesta chyba nie porwała, poza może jakimiś pojedyńczymi kawałkami których słuchali wszyscy.

A a propos grzebania w polskim, przedpotopowym rapie, to ja zawsze lubię wrócić do tego kawałka Trials X (usłyszałem o nich dopiero z 10 lat temu :P) i tego, jak jest to absurdalne. Refren jak z piosenki z przedszkola, a typy chodzą z klamką po jakimś placu budowy i rurach po nocy XDD polecam :V

https://youtu.be/p6LaMuYBKvU