Wczorajszego popołudnia wpadł do naszej apteki sympatycznie wyglądający łysiejący czterdziesto-coś-latek. Stał w kolejce, rozglądał się nerwowo na boki, czytał raz po raz żółtą karteczkę, no recepta życia. Odstał swoje, obejrzał za siebie i wypalił hardo:

• Poproszę sildenafil w tabletkach.
  

O, takiego to tutaj dawno nie miałem.

• Może Pan powtórzyć głośniej? - powiedziałem. Facet wyraźniej wycedził:
  
• Poproszę SIL-DE-NA-FIL.
  
• Sildenafil? W sensie Viagrę, lek na IMPOTENCJĘ? - powtórzyłem głośno i wyraźnie.
  

Facet poczerwieniał na łysince. Pokiwał tylko głową, wyraźnie nie drążąc tematu.

• No dobra, zaraz poszukam. Gdzie my to... MAGDA! Pamiętasz gdzie trzymaliśmy LEKI DLA IMPOTENTÓW? - wrzasnąłem na zaplecze
  
• Petentów? - odkrzyknęła koleżanka - Nie słyszę, powtórz.
  
• IMPOTENTÓW!
  
• Komponentów? GŁOŚNIEJ!
  
• IM-PO-TEN-TÓW, no jak komu PRĄCIE NIE SZTYWNIEJE, WZWODU nie może osiągnąć!
  
• A, no tak, już idę, już szukam!
  

Nie musiałem długo czekać. Ktoś z kolejki podchwycił:

• Ludzie, słyszeliście? Facetowi NIE STAJE!
  

I się zaczeło: najpierw chóralne: "uuuUUUuuu!!!", potem:

• Konar mu nie chce zapłonąć i nie ma fiku-miku?
  
• Nie ma fiku-miku!
  
• Fiku-miku na patyku, a patyczek giętki! Tak się nie da!
  
• Mały problem, problemcio, gięciutki problemik, hehe!
  

Facet zaczerwienił się na łysince i spurpurowiał na twarzy. Wyraźnie wkurzony odwrócił się do kolejki:

• No proszę państwa, możecie mnie zostawić w spokoju? To… to normalna przypadłość medyczna w tym wieku!
  

Starsza pani z końca kolejki pokręciła głową:

• Nie, panie kochany, tu się nie zgodzę. Pamiętacie tego listonosza Henia? Siedem dych miał na karku, jak zginął, a stał mu na zawołanie do końca jego dni. Jeszcze tydzień przed jego pogrzebem stukał tak, że aż żyrandol spadł piętro niżej!
  
• Oj tak – westchnęła inna – Żelazny Henryk! Pamiętam doskonale, całe osiedle pamięta. Co trysnął, to trysnął! Ileż to dzieci spłodził, ile rogów doprawił, a jak na patelni się znał!
  
• Ale to był mężczyzna prawdziwy, a nie mężczyzna-parodia.
  
• Ech, Żelazny Henryk to tężyzna i marka była, a nie, tfu, IMPOTENT.
  

Facet zgrzytał zębami, myśląc wyraźnie nieskutecznie nad jakąś ripostą. Łysinka parowała z wysiłku. Jakiś mały chłopiec z kolejki zapytała mamy:

• Mamusiu, a co to jest impotent?
  
• To ten pan. Taki pół-mężczyzna. Nie pokazuj palcem.
  
• Ale ja nigdy nie spotkałem impotenta. Proszę pana, czy trudno zostać impotentem?
  

Facet konsekwentnie ignorował kurdupla, ale ten nie dawał za wygraną.

• Pan aptekarz mówił, że nie może pan osiągnąć wzwodu, co to znaczy?
  
• MOŻE PANI TRZYMAĆ TEGO GÓWNIARZA NA SMYCZY? - warknął impotent.
  

Babka na to oburzona:

• Nie dość, że mu nie staje, wzwodu nie osiąga, to jeszcze gbur i wariat. Synku, nie słuchaj tego impotenta.
  

Magda przyniosła w końcu upragnione pudełko. Facet warknął:

• Co tak długo!?
  
• Wie pan, nieczęsto miewamy tu pacjentów z podobnymi problemami. Pańskie problemy ze wzwodem to wyjątek, a nie reguła, to i leki głęboko schowane. Wie pan jak to stosować? Bierze pan jedną tabletkę przez planowanym stosunkiem ze swoim partnerem...
  
• partnerką! – warknął.
  
• ...albo własnoręczną stymulacją prącia. Wie pan, masturbancją, czyli onanizmem. Nie mieszać z alkoholem. Sto dziewiećdziesiąt dziewięć złotych, groszy dziewięćdziesiąt dziewięć.
  

Facet rzucił szybko dwie stówy, wymamrotał jakieś "dziękuję" i wybiegł, nie czekając na grosika na szczęście i paragon. Kolejka odprowadziła go rozbawionym wzrokiem, pokazując po drodze gest żałośnie zginanego małego paluszka. Starsze panie dalej wzdychały za Żelaznym Henrykiem, narzekając na impotencję obecnych pokoleń.
Następna w kolejce była taka młoda dziewczyna. Nachyliła się do mnie i mówi cichutko:

• Poproszę podpaski i coś na grzybicę intymną.
  
• Może pani powtórzyć głośniej?
  

Praca farmaceuty to coś więcej niż -tylko- praca. To powołanie i misja.