W końcu udało mi się znaleźć jakieś badanie, w którym zastosowali transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM) dla jabłek i to w całkiem widowiskowy sposób. Mamy porównanie plastydów w owocach 8, 64 i 148 dni po kwitnieniu, w trzech różnych odmianach (z obowiązkowym chyba w co drugim badaniu pomologicznym "Golden delicious" na czele)
Normalnie siedzę w ludzkich, że się tak wyrażę, tkankach i zastanawiało mnie, czy zdjęcia TEM z roślin będą wyglądały dla mnie choć odrobinę znajomo. Dużym zaskoczeniem jest dla mnie morfologia mitochondriów (na zdjęciu opisanych literkami Mt), które w porównaniu do ssaczych (zwłaszcza tych z mięśni, dodaję panel z jednego artykułu dla porównania) wyglądają słabiutko. Także i rozmiar plastydów jest większy niż się spodziewałem - te bydlaczki mają dobrze ponad mikrometr średnicy.
Jeśli dobrze pamiętam z lekcji botaniki (i dobrze rozpoznaję detale na zdjęciu) SM wskazuje na tylakoidy. Same plastydy wyglądają dla mnie bardzo obco, w ludzkich tkankach (i owadzich, i pajęczych, że o Danio rerio nie wspomnę) nie widziałem czegoś podobnego - najbliższe wyglądem wydają mi się ziarna lipofuscyny (wrzucam losowe zdjęcie zakoszone via Google Images), choć odległe są mocno.
Ciekawe, ciekawe doświadczenia.
Źródło: Schaeffer, S. M., Christian, R., Castro-Velasquez, N., Hyden, B., Lynch-Holm, V., & Dhingra, A. (2017). Comparative ultrastructure of fruit plastids in three genetically diverse genotypes of apple (Malus × domestica Borkh.) during development. Plant Cell Reports, 36(10), 1627–1640. doi:10.1007/s00299-017-2179-z
Lipofuscyna: Perse, Martina & Injac, Rade & Erman, Andreja. (2013). Oxidative Status and Lipofuscin Accumulation in Urothelial Cells of Bladder in Aging Mice. PloS one. 8. e59638. 10.1371/journal.pone.0059638.
Mitochondria z mięśni: 10.1042/BJ20080847, nie chce mi się całej cytacji kopiować
Normalnie siedzę w ludzkich, że się tak wyrażę, tkankach i zastanawiało mnie, czy zdjęcia TEM z roślin będą wyglądały dla mnie choć odrobinę znajomo. Dużym zaskoczeniem jest dla mnie morfologia mitochondriów (na zdjęciu opisanych literkami Mt), które w porównaniu do ssaczych (zwłaszcza tych z mięśni, dodaję panel z jednego artykułu dla porównania) wyglądają słabiutko. Także i rozmiar plastydów jest większy niż się spodziewałem - te bydlaczki mają dobrze ponad mikrometr średnicy.
Jeśli dobrze pamiętam z lekcji botaniki (i dobrze rozpoznaję detale na zdjęciu) SM wskazuje na tylakoidy. Same plastydy wyglądają dla mnie bardzo obco, w ludzkich tkankach (i owadzich, i pajęczych, że o Danio rerio nie wspomnę) nie widziałem czegoś podobnego - najbliższe wyglądem wydają mi się ziarna lipofuscyny (wrzucam losowe zdjęcie zakoszone via Google Images), choć odległe są mocno.
Ciekawe, ciekawe doświadczenia.
Źródło: Schaeffer, S. M., Christian, R., Castro-Velasquez, N., Hyden, B., Lynch-Holm, V., & Dhingra, A. (2017). Comparative ultrastructure of fruit plastids in three genetically diverse genotypes of apple (Malus × domestica Borkh.) during development. Plant Cell Reports, 36(10), 1627–1640. doi:10.1007/s00299-017-2179-z
Lipofuscyna: Perse, Martina & Injac, Rade & Erman, Andreja. (2013). Oxidative Status and Lipofuscin Accumulation in Urothelial Cells of Bladder in Aging Mice. PloS one. 8. e59638. 10.1371/journal.pone.0059638.
Mitochondria z mięśni: 10.1042/BJ20080847, nie chce mi się całej cytacji kopiować
W mikroskopii elektronowej najpiękniejsze jest to, że patrząc na te wszystkie struktury powiększone 10k-100k razy zdajesz sobie sprawę z tego, że te wszystkie schematy obrazujące komórkę, którymi katowali nas na lekcjach biologii, te wszystkie kształty, zawartość komórek - to wszystko prawda. Tak to naprawdę wygląda, tak to naprawdę jest zorganizowane, to nie jest uproszczenie czy fantazja.
Polecam każdemu.
A skrobia wygląda bardzo podobnie do glikogenu, jak się tak przyjrzeć. Może nieco ciemniejsza. Ech, ptysie maleńkie, śliczniutkie jesteście.
Zaloguj się aby komentować