Podzielę się z wami, moim najnowszym dziełem
" Porzucenie"
Ten ogień miał jedynie mnie lekko sparzyć,
Natomiast mnie spalił w całości.
Kości zbielałe zostały na pogorzelisku tego życia,
Dusza ku piekłu ciągnięta,
Lecz tu piekła nie ma.
Siedząc w ciemności twojego milczenia,
Patrzę w stronę słońca,
Bo kiedyś musi na nowo wzejść.
Czekając, mijają epoki,
Dla cierpiących wiją tu obłoki.
Czy tęsknota może zabić już martwych?
Czy ożywi jeden gest tą martwą duszę?
Czy w szaleństwie nadchodzącego bez końca dnia
Odnajdę szczęście?
#poezja #ubogapoezja
" Porzucenie"
Ten ogień miał jedynie mnie lekko sparzyć,
Natomiast mnie spalił w całości.
Kości zbielałe zostały na pogorzelisku tego życia,
Dusza ku piekłu ciągnięta,
Lecz tu piekła nie ma.
Siedząc w ciemności twojego milczenia,
Patrzę w stronę słońca,
Bo kiedyś musi na nowo wzejść.
Czekając, mijają epoki,
Dla cierpiących wiją tu obłoki.
Czy tęsknota może zabić już martwych?
Czy ożywi jeden gest tą martwą duszę?
Czy w szaleństwie nadchodzącego bez końca dnia
Odnajdę szczęście?
#poezja #ubogapoezja
Zaloguj się aby komentować