Pan Piotr Kraśko karierę dziennikarską w TVP rozpoczął w wieku nastoletnim przy prowadzeniu własnego programu 5-10-15 w latach 80 w reżimowej TVP, co zawdzięcza karierze dziadka i ojca (działacze PZPR i dziennikarze związani z komunistami), a już jako 20 latek "wygrał plebiscyt" (niczym wybory na Białorusi) i został etatowym pracownikiem Telewizji Polskiej.

Przypomnijmy, że w 1991 roku nie było raczej zbyt dużego wyboru mediów. Byliśmy świeżo po transformacji ustrojowej, a liczbę kanałów telewizyjnych dało się zapewne policzyć na palcach jednej ręki. Dopiero kilka lat później zaczęły rozwijać się co raz to nowe stacje.

Zwykły resortowy dzieciak, który karierę zawdzięcza totalitaryzmowi i krzywdzie ludzkiej. Kim był dziadek Kraśki?

Od sierpnia 1940 do 22 czerwca 1941 członek Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (założnej w Moskwie przez Bolszewików). Od połowy czerwca 1948 kandydat na członka Polskiej Partii Robotniczej[1], następnie od połowy grudnia 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (od początku zasiadał w egzekutywie podstawowej organizacji partyjnej w Gdyni)[1], zajmował wiele funkcji w kierownictwie lokalnym i centralnym partii [...] Od 13 lutego 1971 do 28 marca 1972 wiceprezes Rady Ministrów[1] w rządzie Piotra Jaroszewicza. Od 28 marca 1972 do 10 sierpnia 1976 członek Rady Państwa[1]

#polityka #wiadomoscipolska #gownowpis #konfederacja