No więc, mamy tu ostatni sezon Czarnego Lustra, który spotkał się z różnymi odczuciami u widzów i krytyków. W mojej opinii to dobry sezon, a odcinek Black Deamon 79 może być najważniejszym odcinkiem w całej serii Black Mirror. Zauważcie, że nie mówię, że jest najlepszy, tylko najważniejszy. Ale dlaczego tak uważam?
To jest historia zwykłej sprzedawczyni butów o imieniu Nidi, która nagle zostaje nawiedzona przez "Demona". Ten Demon po raz pierwszy pokazuje pełny symbol Białego Niedźwiedzia, który pojawiał się już w wielu odcinkach Czarnego Lustra. Ale tutaj ma z początku cztery odnóża, a nie trzy jak poprzednio (później napiszę dlaczego jest to ważne dla całej serii). Demon przybiera postać tancerza z Boney M i wyjaśnia Nidi, że każde zabójstwo, zwłaszcza osoby mającej coś na sumieniu, sprawia, że jeden fragment symbolu znika. Poprzez odpowiednią ilość morderstw można powstrzymać apokalipsę, którą już zatrzymywano wiele razy, robiąc to co demon zalecił. Pokazuje też fragmenty gazet, sugerując, że to nie zatrzyma apokalipsy na zawsze, ale tylko przesunie ją w czasie.
Pierwsza istotna wskazówka to fakt, że zabijając dwie osoby, znika tylko jeden fragment. Nidi dowiaduje się również, że brat Keitha był mordercą i jego śmierć nie kwalifikuje się do zniknięcia fragmentu symbolu.
To daje nam dwie ważne nowe informacje. Mordercy już wybrali najgorszą możliwą ścieżkę, co nawiązuje do pierwszego odcinka White Bear, gdzie główna bohaterka zabiła swoje dziecko i teraz musi odgrywać ten dzień w kółko. Pokazuje też, że referencje symbolu bez brakującego fragmentów w wcześniejszych odcinkach czarnego lustra to osoby już naznaczone coś złego co zrobiły i odcięły jedną ścieżkę.
Drugą informacją jest to, że symbol sygnalizuje nieuchronny determinizm, że różne wybory prowadzą do tego samego nieuchronnego rezultatu.
Demon mówi Nidi, że zabijając te osoby uratuje miliony. Ale tu dochodzimy do słynnej ironii Czarnego Lustra, która udowadnia determinizm. Kiedy Demon Gaap pokazuje Nidi przyszłość polityka o nazwisku Michel Smart, okazuje się, że wprowadzi on wiele drakońskich ustaw i doprowadzi do stworzenia dystopijnego społeczeństwa, które znamy z wszystkich sezonów Czarnego Lustra.
Co więcej, to on jest pomysłodawcą programu Robota Metal Head, którego zapowiedź pojawia się w drugim odcinku sezonu 6 podczas transmisji telewizyjnej Loch Henry, a także w odcinku Bandersnatch i odcinku o tej samej nazwie, gdzie roboty dobijają ocalałych po apokalipsie.
To pokazuje tę słynną ironię życia, braku właściwego wyboru, której wielu zarzucało brak w tym sezonie.
Nidi zdaje sobie sprawę z tego ironicznego wyboru, determinizmu naszego wszechświata, który w końcu nieuchronnie zgaśnie. Odkładając nieuniknione, śmierć tego wszechświata teraz może ocalić cały świat, ale za cenę cierpienia jeszcze większej liczby ludzi w przyszłości. I patrząc na poprzednie odcinki Czarnego Lustra, jest to fakt.
Może też pokazuje, że naprawiając problem w jednym miejscu, generujemy problemy w innym. Czy powstrzymanie na przykład Hitlera od zdobycia władzy doprowadziło do całkowitej inwazji Stalina na Europę? A może roboty osiągną taki poziom inteligencji, że zdają sobie sprawę, że głównym źródłem problemów jesteśmy my sami i będą starały nas się po prostu pozbyć rozwiązując samo źródło. Kto wie?
To podkreśla, że nie możemy naprawić wszystkiego do końca, możemy tylko redukować cierpienie teraz. Nawet śmierć najokrutniejszej osoby może przynieść jeszcze gorsze konsekwencje w przyszłości, przynajmniej w kontekście uniwersum Czarnego Lustra.
W końcu Nidi nie zabija Michela Smarta. To najbardziej ironiczne oszczędzenie czyjegoś życia. Technicznie rzecz biorąc, bez niego wiele rzeczy w uniwersum Czarnego Lustra by się nie wydarzyło.
Jednak chyba wie, że to wybór iluzoryczny i bez niego, jak na naturę Symbolu Białego Niedźwiedzia, mogłoby być jeszcze gorzej. Kto wie?
To jest dość powierzchowna analiza, ale według mnie ten odcinek jest najważniejszy w Czarnym Lustrze, ponieważ stanowi zakończenie całej serii, która według ostatniego odcinka nigdy się nie wydarzyła i wyjaśnia symbolikę Białego Niedźwiedzia w pewnym stopniu.
#filmy / #seriale / #eseje
To jest historia zwykłej sprzedawczyni butów o imieniu Nidi, która nagle zostaje nawiedzona przez "Demona". Ten Demon po raz pierwszy pokazuje pełny symbol Białego Niedźwiedzia, który pojawiał się już w wielu odcinkach Czarnego Lustra. Ale tutaj ma z początku cztery odnóża, a nie trzy jak poprzednio (później napiszę dlaczego jest to ważne dla całej serii). Demon przybiera postać tancerza z Boney M i wyjaśnia Nidi, że każde zabójstwo, zwłaszcza osoby mającej coś na sumieniu, sprawia, że jeden fragment symbolu znika. Poprzez odpowiednią ilość morderstw można powstrzymać apokalipsę, którą już zatrzymywano wiele razy, robiąc to co demon zalecił. Pokazuje też fragmenty gazet, sugerując, że to nie zatrzyma apokalipsy na zawsze, ale tylko przesunie ją w czasie.
Pierwsza istotna wskazówka to fakt, że zabijając dwie osoby, znika tylko jeden fragment. Nidi dowiaduje się również, że brat Keitha był mordercą i jego śmierć nie kwalifikuje się do zniknięcia fragmentu symbolu.
To daje nam dwie ważne nowe informacje. Mordercy już wybrali najgorszą możliwą ścieżkę, co nawiązuje do pierwszego odcinka White Bear, gdzie główna bohaterka zabiła swoje dziecko i teraz musi odgrywać ten dzień w kółko. Pokazuje też, że referencje symbolu bez brakującego fragmentów w wcześniejszych odcinkach czarnego lustra to osoby już naznaczone coś złego co zrobiły i odcięły jedną ścieżkę.
Drugą informacją jest to, że symbol sygnalizuje nieuchronny determinizm, że różne wybory prowadzą do tego samego nieuchronnego rezultatu.
Demon mówi Nidi, że zabijając te osoby uratuje miliony. Ale tu dochodzimy do słynnej ironii Czarnego Lustra, która udowadnia determinizm. Kiedy Demon Gaap pokazuje Nidi przyszłość polityka o nazwisku Michel Smart, okazuje się, że wprowadzi on wiele drakońskich ustaw i doprowadzi do stworzenia dystopijnego społeczeństwa, które znamy z wszystkich sezonów Czarnego Lustra.
Co więcej, to on jest pomysłodawcą programu Robota Metal Head, którego zapowiedź pojawia się w drugim odcinku sezonu 6 podczas transmisji telewizyjnej Loch Henry, a także w odcinku Bandersnatch i odcinku o tej samej nazwie, gdzie roboty dobijają ocalałych po apokalipsie.
To pokazuje tę słynną ironię życia, braku właściwego wyboru, której wielu zarzucało brak w tym sezonie.
Nidi zdaje sobie sprawę z tego ironicznego wyboru, determinizmu naszego wszechświata, który w końcu nieuchronnie zgaśnie. Odkładając nieuniknione, śmierć tego wszechświata teraz może ocalić cały świat, ale za cenę cierpienia jeszcze większej liczby ludzi w przyszłości. I patrząc na poprzednie odcinki Czarnego Lustra, jest to fakt.
Może też pokazuje, że naprawiając problem w jednym miejscu, generujemy problemy w innym. Czy powstrzymanie na przykład Hitlera od zdobycia władzy doprowadziło do całkowitej inwazji Stalina na Europę? A może roboty osiągną taki poziom inteligencji, że zdają sobie sprawę, że głównym źródłem problemów jesteśmy my sami i będą starały nas się po prostu pozbyć rozwiązując samo źródło. Kto wie?
To podkreśla, że nie możemy naprawić wszystkiego do końca, możemy tylko redukować cierpienie teraz. Nawet śmierć najokrutniejszej osoby może przynieść jeszcze gorsze konsekwencje w przyszłości, przynajmniej w kontekście uniwersum Czarnego Lustra.
W końcu Nidi nie zabija Michela Smarta. To najbardziej ironiczne oszczędzenie czyjegoś życia. Technicznie rzecz biorąc, bez niego wiele rzeczy w uniwersum Czarnego Lustra by się nie wydarzyło.
Jednak chyba wie, że to wybór iluzoryczny i bez niego, jak na naturę Symbolu Białego Niedźwiedzia, mogłoby być jeszcze gorzej. Kto wie?
To jest dość powierzchowna analiza, ale według mnie ten odcinek jest najważniejszy w Czarnym Lustrze, ponieważ stanowi zakończenie całej serii, która według ostatniego odcinka nigdy się nie wydarzyła i wyjaśnia symbolikę Białego Niedźwiedzia w pewnym stopniu.
#filmy / #seriale / #eseje
@VanQuish no nie wiem czy to potrzebne, jednak to dość banalne, wolę to uznać za easter egg
Komentarz usunięty
Zaloguj się aby komentować