nie zadowalamy się teraźniejszością, natomiast wybiegamy myślami w odległą przyszłość. (...) Dzikie zwierzęta, kiedy widzą niebezpieczeństwa, uciekają; a kiedy już uciekły, znów czują się bezpieczne. My zaś niepokoimy się tak przyszłością, jak i przeszłością. Wiele dóbr naszych wychodzi nam na szkodę, albowiem pamięć wciąż na nowo sprowadza udrękę strachu, a przezorność przewiduje ją też na przyszłość. 

Seneka, Listy moralne do Lucyliusza 
#stoicyzm
84f54751-2912-44fe-b493-6057ada41592
Byk

Zgadzam się z pierwszym zdaniem, bo to chyba najtrudniejsza sztuka żyć tu i teraz.

Nie jesteśmy zwierzętami, potrafimy wyciągać wnioski z przeszłości i planować na przyszłość. Oczywiście zadręczam i się czasami naddto.

Zaloguj się aby komentować