Mój komentarz do poniższego artykułu, tj.:"Kodeks Napoleona – fundament prawa cywilnego"
Twórcy kodeksu nie stworzyli wówczas nowego prawa, lecz zreformowali, dostosowali (w duchu racjonalizmu) już obowiązujące - dostosowano je do (jak twierdzono) do kapitalistycznych, rynkowych potrzeb. Chociaż kodeks oparł się na założeniach czysto liberalno-egalitarnych, jednak miał służyć i wzmacniać realizację indywidualnych potrzeb jednostki. Sam Napoleon miał twierdzić, że, cyt.: "Moja sława nie polega na tym, że wygrałem 40 bitew. Waterloo wymazało wspomnienie tych zwycięstw, ale nie wymaże tego co żyć wiecznie będzie – mojego kodeksu cywilnego". W Polsce (Konstytucja Księstwa Warszawskiego prawdopodobnie została zbudowana, nadbudowana, na Kodeksie Napoleońskim) na jej podstawie odebrano chłopom prawo użytkowania ziemi, całkowitą własność oddając szlachcie, chociaż za jej sprawą całkowicie zniesiono fundament niewoli (określany prawdopodobnie poddaństwem osobistym). Dzisiaj wiele kodeksów cywilnych na świecie bazuje na strukturze Kodeksu Napoleona. Z ciekawostek: kilka lat temu w Polsce, prawdopodobnie w Łodzi, na podstawie Kodeksu Napoleona (przepisu mówiącego o tym, że jeśli właściciel nieruchomości nie zgłosi zainteresowania nią przez pewien okres – przechodzi ona na własność Skarbu Państw) odzyskano nieruchomość (sprawę rozstrzygnął prawdopodobnie dopiero Sąd Najwyższy). Natomiast/ we Francji, według statystyk Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowej Izbie Handlowej (CCI) prawo francuskie (niedawno i ponownie zreformowany Kodeks Napolona) jest (dane z 2017 roku) na 4. pozycji. A według klasyfikacji Doing Business Banku Światowego na 10. (w zakresie skuteczności prawa umów).