Lao Tzu podróżował ze swymi uczniami. Weszli do lasu, gdzie setki drwali ścinało drzewa. Prawie cały las był ścięty, z wyjątkiem jednego, wielkiego drzewa z tysiącami konarów. Było tak ogromne, że dziesięć tysięcy ludzi mogłoby usiąść w jego cieniu. Lao Tzu poprosił uczniów, aby poszli i zapytali drwali, dlaczego to drzewo nie zostało ścięte, skoro wycięto cały las.
Uczniowie poszli i zapytali drwali:
- Dlaczego nie ścięliście tego drzewa?
- To drzewo jest całkowicie bezużyteczne - odpowiedzieli drwale. - W każdym konarze ma tyle sęków, że nic nie można z niego zrobić. Nic w nim nie jest proste. Nie można z niego zrobić słupów ani mebli. To drzewo jest zupełnie bezużyteczne, to jest przyczyna.
Uczniowie wrócili. Lao Tzu zaśmiał się i rzekł:
- Bądź jak to drzewo. Jeśli chcesz przeżyć w tym świecie, bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a nikt cię nie skrzywdzi. Jeśli będziesz prosty, zetną cię, staniesz się meblem w czyimś domu. Jeśli będziesz piękny, sprzedadzą cię na targu, staniesz się towarem. Bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a nikt cię nie skrzywdzi, wyrośniesz wielki, rozłożysty, tysiące ludzi znajdzie cień przy tobie.