Japońska pocztówka propagandowa przedstawiająca Aliantów w I wojnie światowej.
Od lewej zgodnie z ruchem wskazówek zegara: car Mikołaj II, cesarz Yoshihito, król Jerzy V, premier Raymond Poincaré i hymny tych państw.

#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #1wojnaswiatowa #ciekawostkihistoryczne #Tsingtao

Poniżej opiszę jak doszło do przystąpienia Japonii do I wojny światowej na podstawie THE FALL OF TSINGTAU By JEFFERSON JONES wyd w 1915 roku?

1 sierpnia 1914 roku Niemcy wypowiadają wojnę Rosji (3 sierpnia wypowiedzą wojnę Francji, a 4 sierpnia Anglia wypowie wojnę Niemcom). Wszystko to dzieje się gdzieś daleko w Europie.

A na Dalekim Wschodzie krążownik pomocniczy SMS "Emden" z niemieckiej bazy w Tsingtao w Chinach (podobnie jak Port Artur czy Hongkong wydzierżawioenej od Chin na 99-lat po stłumieniu powstania bokserów) zatrzymuje u wybrzeży Korei (należącej wtedy do japonii) rosyjski parowiec towarowy w służbie floty SS "Ryazan". Parowiec ten zostaje zmuszony do zawiniecia do portu w Tsingtao.

4 sierpnia w prasie japońskiej pojawia sie publikacja o tym zdarzeniu. Jak stwierdzono w raporcie, do schwytania doszło w pobliżu archipelagu koreańskiego, gdy parowiec płynął do Władywostoku i jako takie uznano za ciężki cios dla suwerennych praw i neutralności Japonii.

8 sierpnia Ambasada Niemiec w Japonii wydała następujący komunikat określający względną pozycję niemieckiej floty Dalekiego Wschodu w handlu japońskim:
— Warto zauważyć, że władze niemieckie podjęły odpowiednie kroki, aby uniknąć wszelkich niepotrzebnych ingerencji w neutralną żeglugę, zwłaszcza japońską. Wiadomo zatem, że niemiecki krążownik Emden podczas spotkania z japońskim parowcem Sakaki Maru przy mglistej pogodzie poprosił go o pokazanie flagi w celu ustalenia jego narodowości, a gdy prośba została spełniona, natychmiast pozwolił mu kontynuować podróż, zachowując wszystkie zwykłe uprzejmości.

Dzień wcześniej Gubernator Generalny Kiaochow Meyer Waldeck kazał rozesłać po całym mieście Tsingtao następujące zawiadomienie: 
— Wszyscy obywatele Wielkiej Brytanii mogą w dalszym ciągu przebywać w porcie i prowadzić swoją działalność gospodarczą w dotychczasowy sposób, jeśli złożą za pośrednictwem Konsula Brytyjskiego słowo honoru, że nie będą angażować się w żadne czyny, które można uznać za wrogie Cesarstwu Niemieckiemu.

15 sierpnia Cesarz Japonii wraz z Cesarzową udali się ze swojej letniej rezydencji w Nikko do Pałacu Cesarskiego w Tokio, gdzie późnym popołudniem Starsi Mężowie Stanu [Elder Statesmen], a także szefowie Sztabu Generalnego i Zarządu Marynarki Wojennej zgromadzili się przed tronem, aby naradzić się z Jego Cesarską Mością w sprawie sytuacji na Dalekim Wschodzie. Posiedzenie przed Tronem Cesarskim trwało do godziny 7 wieczorem i zaledwie kilka minut później ambasador Niemiec hrabia von Rex otrzymał następującą notatkę:

Rząd Cesarski w obliczu obecnej sytuacji, uważa za ważne dla utrzymania trwałego pokoju na Dalekim Wschodzie, usunięcie przyczyn zakłócających ten pokoj oraz podjęcie kroków w celu ochrony ogólnych interesów sojuszu anglo-japońskiego. Tak więc niniejszym Rząd Cesarski stawia Rządowi Niemieckiemu następujące żądania:

1. Niemieckie okręty wojenne natychmiast wycofają się z wód Japonii i Morza Chińskiego. Okręty, które nie mogą się wycofać, zostaną natychmiast rozbrojone.
2. Rząd Niemiecki, w celu zwrotu Chinom, przekaże wydzierżawione terytorium w Kiaochow, Rządowi Japońskiemu do dnia 15 września bezwarunkowo i bez odszkodowania.

Jeżeli odpowiedź, bezwarunkowa zgoda na te żądania, nie zostanie otrzymana do południa 23 sierpnia 1914 r., Rząd Japoński podejmie wszelkie kroki, jakie uzna za konieczne.

Ambasador w Tokyo Hrabia von Rex nie otrzymał od Berlina odpowiedzi na japońskie ultimatum. 

W niedziele, 23 sierpnia 1914 roku – o godzinie 12 w południe wręczono mu następujący dekret cesarski ogłaszający wypowiedzenie wojny: 

— My, z łaski niebios, cesarz Japonii, zasiadający na tronie zajmowanym od niepamiętnych czasów przez tę samą dynastię, niniejszym składamy następującą proklamację wszystkim Naszym lojalnym i odważnym poddanym: — Niniejszym wypowiadamy wojnę Niemcom i rozkazujemy naszej Armii i Marynarce Wojennej, aby z całą siłą kontynuowały działania wojenne przeciwko temu Imperium, a także nakazujemy wszystkim Naszym kompetentnym władzom dołożenie wszelkich starań zgodnie ze swoimi obowiązkami, aby osiągnąć cel narodowy wszelkimi środkami w granicach prawa narodów. 
Od wybuchu obecnej wojny w Europie, której katastrofalne skutki obserwujemy z poważnym zaniepokojeniem, My ze swojej strony żywiliśmy nadzieję na zachowanie pokoju na Dalekim Wschodzie poprzez zachowanie ścisłej neutralności. Jednak działania Niemiec w końcu zmusiły Wielką Brytanię, naszego sojusznika, do rozpoczęcia działań wojennych przeciwko temu krajowi, a Niemcy w Kiaochow, swoim dzierżawionym terytorium w Chinach, są zajęte przygotowaniami wojennymi, podczas gdy ich uzbrojone okręty pływają po morzach Azji Wschodniej zagrażają naszemu handlowi i naszemu sojusznikowi. Pokój na Dalekim Wschodzie jest zatem zagrożony. W związku z tym Nasz Rząd i Jego Cesarska Mość, po pełnej i szczerej komunikacji ze sobą, zgodzili się podjąć takie środki, jakie mogą być konieczne dla ochrony ogólnych interesów przewidzianych w Umowie Sojuszu [z Anglią], a My, ze swojej strony, pragnąc osiągnąć ten cel środkami pokojowymi, nakazałliśmy Naszemu Rządowi, aby szczerze udzielił rady Cesarskiemu Rządowi Niemieckiemu. Jednakże do ostatniego dnia wyznaczonego w tym celu. Nasz rząd nie otrzymał odpowiedzi, w której przyjąłby jego radę.
Z głębokim żalem, pomimo Naszego żarliwego oddania sprawie pokoju, jesteśmy zmuszeni wypowiedzieć wojnę, szczególnie w tym wczesnym okresie Naszego panowania i gdy wciąż opłakujemy Naszą Matkę. Naszym najgorętszym życzeniem jest, aby dzięki lojalności i męstwu Naszych wiernych poddanych wkrótce został przywrócony pokój, a chwała Cesarstwa wzrosła.