Epidemia ospy we Wrocławiu

Epidemia ospy we Wrocławiu

Przystanek Historia
15 lipca 1963 roku we Wrocławiu wprowadzono stan pogotowia przeciwepidemicznego na skutek pojawienia się choroby zakaźnej zwanej ospą prawdziwą, znanej również jako ospa naturalna lub czarna (Variola Vera).

Do pierwszego zachorowania na ospę prawdziwą doszło już wcześniej. Chorym „0” był ppłk Bonifacy Jedynak, oficer Służby Bezpieczeństwa, który pod koniec maja wrócił z podróży służbowej z Azji. Wykazywał on objawy grypopodobne: gorączka, bóle mięśni. Dodatkowo na ciele pojawiła się wysypka.

17 lipca 1963 r. w stolicy Dolnego Śląska wprowadzono stan epidemii. Zamknięto szpitale: MSW przy ul. Ołbińskiej, miejski przy ul. Rydygiera i zakaźny przy ul. Piwnej, a kwarantanną objęto szpital miejski im. Neugebauera. Chorych przewożono do tzw. szpitali ospowych w Szczodrem, utworzono też rezerwową placówkę w Prząśniku koło Wrocławia oraz izolatoria, m.in. na Psim Polu i na Praczach Odrzańskich. [...]

#historiapolski #wroclaw #xxwiek #1963 #epidemia #ospa

Komentarze (1)

sierzant_armii_12_malp

Hurr durr, eksperyment medyczny!

Zaloguj się aby komentować