Encyklopedia mitologii japońskiej

274/1000- Nekomata

Nekomata to nikczemna odmiana bakeneko, kotów, które po osiągnięciu odpowiedniego wieku przemieniły się we władające magicznymi mocami mruczki. Nekomaty są dużo potężniejsze od zwykłych bakeneko, ale też dużo rzadsze, przemiany w nie mogą dostąpić tylko najstarsze, największe i posiadające bardzo długi ogon osobniki. Po przemianie można je rozróżnić właśnie po wspomnianym ogonie, który nekomaty mają w liczbie sztuk dwóch.

Nowe umiejętności megicznych kotów to między innymi zdolność chodzenia na dwóch nogach i posługiwania się ludzkim językiem. Tak jak bakeneko często podchodzą do ludzi w sposób różny, czasem lepszy, czasem gorszy, tak w przypadku nekomat można powiedzieć, że wszystkie bez wyjątku są nienawidzącymi ludzi potworami. Według wierzeń lubują się w wywoływaniu potężnych pożarów pochłaniających dużą liczbę ludzkich istnień. Nekromancja to kolejna potworna moc, za pomocą której nekomaty kontrolują zwłoki wykorzystując je do różnych odrażających celów.

Najniebezpieczniejsze okazy żyją podobno na terenach gór, gdzie grasują często pod postacią dzikiego kota takiego jak lampart czy też lew. Mogą one jednak mocno przebić rozmiar prawdziwych dzikich kotów zmieniając się w mające wiele metrów długości giganty. Odżywiają się spotykanymi tam zwierzętami takimi jak psy, dziki, niedźwiedzie, a także oczywiście ludźmi. 

#mitologiajaponska #demonologiajaponska #necrobook