Encyklopedia mitologii japońskiej
159/1000- Ippondatara
Ippondatara to jednooki i jednonogi stwór, który zamieszkuje tereny górskie pomiędzy prefekturami Wakayama i Nara.
Istota porusza się dzięki wykonywaniu skoków i salt. Góry są dla ippondatary idealnym schronieniem, gdzie może się zaszyć bez problemu unikając ludzkiego towarzystwa.
Przez 364 dni w roku byt nie wykazuje jakichkolwiek śladów agresji, ale gdy tylko na kalendarzu ukazuje się data 20 grudnia, zmienia się on w żądne krwi monstrum. Każdy, kto wyruszy tego dnia na szlak, zostanie zmiażdżony przez ippondatarę, który użyje do tego celu swojej masywnej nogi. Powyższa data jest więc z tego powodu uznawana za pechową przez mieszkańców regionów, w których ma żyć powyższy yokai, stąd też wszyscy starają się tego dnia trzymać z daleka od gór.
Nazwa ippondatara pochodzi od słowa tatara, co oznaczało miech dawniej używany w kowalstwie. Stwór ma swoim wyglądem przypominać mistrza kowalskiego, który po wielu latach pracy z ogniem stracił jedno ze swoich oczu, a także jedną z nóg z powodu ciężkiej pracy przy pompowaniu miecha.
Pochodzenie ippondatary jest owiane tajemnicą, ale istnieje kilka teorii na ten temat. Niektórzy sądzą, że może być on krewnym stwora będącego jedną z odmian kappy, yokai znanego jako gorai. Inni uznają go za ducha miejscowego drwala, który w ramach pokuty postanowił odciąć sobie jedną z nóg, a jeszcze inni twierdzą, że może to być duch jednonogiego i jednookiego rabusia o imieniu Hitotsudatara, który żył w górach Wakayama i także jest miejscową legendą.
Kolejna teoria uznaje ippondatarę za ducha olbrzymiego dzika, który miał krążyć po górach tropiąc, a następnie zabijając myśliwych. Miejscowy kapłan zdołał ostatecznie poskromić bestię powstrzymując ją przed dalszym rozlewem krwi, jednak użyta magia miała swoje ograniczenia i w ten sposób stwór przez jeden dzień w roku otrzymuje wolną rękę mogąc oddawać się krwawej rozrywce.
Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to sugerujące, że ippondatara może być dawnym bogiem gór, który zszedł na złą drogę ostatecznie przeobrażając się w istotę, którą jest obecnie. Wskazuje na to choćby jedno oko, charakterystyczna cecha wielu yokai, które w przeszłości były górskimi kami, za przykład może tutaj posłużyć hitotsume kozo.
#mitologiajaponska #demonologiajaponska #necrobook
159/1000- Ippondatara
Ippondatara to jednooki i jednonogi stwór, który zamieszkuje tereny górskie pomiędzy prefekturami Wakayama i Nara.
Istota porusza się dzięki wykonywaniu skoków i salt. Góry są dla ippondatary idealnym schronieniem, gdzie może się zaszyć bez problemu unikając ludzkiego towarzystwa.
Przez 364 dni w roku byt nie wykazuje jakichkolwiek śladów agresji, ale gdy tylko na kalendarzu ukazuje się data 20 grudnia, zmienia się on w żądne krwi monstrum. Każdy, kto wyruszy tego dnia na szlak, zostanie zmiażdżony przez ippondatarę, który użyje do tego celu swojej masywnej nogi. Powyższa data jest więc z tego powodu uznawana za pechową przez mieszkańców regionów, w których ma żyć powyższy yokai, stąd też wszyscy starają się tego dnia trzymać z daleka od gór.
Nazwa ippondatara pochodzi od słowa tatara, co oznaczało miech dawniej używany w kowalstwie. Stwór ma swoim wyglądem przypominać mistrza kowalskiego, który po wielu latach pracy z ogniem stracił jedno ze swoich oczu, a także jedną z nóg z powodu ciężkiej pracy przy pompowaniu miecha.
Pochodzenie ippondatary jest owiane tajemnicą, ale istnieje kilka teorii na ten temat. Niektórzy sądzą, że może być on krewnym stwora będącego jedną z odmian kappy, yokai znanego jako gorai. Inni uznają go za ducha miejscowego drwala, który w ramach pokuty postanowił odciąć sobie jedną z nóg, a jeszcze inni twierdzą, że może to być duch jednonogiego i jednookiego rabusia o imieniu Hitotsudatara, który żył w górach Wakayama i także jest miejscową legendą.
Kolejna teoria uznaje ippondatarę za ducha olbrzymiego dzika, który miał krążyć po górach tropiąc, a następnie zabijając myśliwych. Miejscowy kapłan zdołał ostatecznie poskromić bestię powstrzymując ją przed dalszym rozlewem krwi, jednak użyta magia miała swoje ograniczenia i w ten sposób stwór przez jeden dzień w roku otrzymuje wolną rękę mogąc oddawać się krwawej rozrywce.
Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to sugerujące, że ippondatara może być dawnym bogiem gór, który zszedł na złą drogę ostatecznie przeobrażając się w istotę, którą jest obecnie. Wskazuje na to choćby jedno oko, charakterystyczna cecha wielu yokai, które w przeszłości były górskimi kami, za przykład może tutaj posłużyć hitotsume kozo.
#mitologiajaponska #demonologiajaponska #necrobook
Ma jeden półdupek, czyli w jego przypadku pełnodupek z odbytem pośrodku? Pitoka ma?
Zaloguj się aby komentować