4Sfor
Osobistość
Château de Pierrefonds to zamek położony w gminie Pierrefonds w departamencie Oise w regionie Hauts-de-France w północnej Francji. Znajduje się na południowo-wschodnim skraju lasu Compiègne, na północny wschód od Paryża, pomiędzy miastami Villers-Cotterêts i Compiègne.
Pierwszy zamek został zbudowany w XII wieku jako część hrabstwa Valois. W 1328 r. ród Valois wstępuje na tron Francji, wraz z królem Filipem VI (1293-1350), a Pierrefonds przechodzi w ten sposób do domeny królewskiej.
W 1392 roku król Karol VI (1368-1422) przekazuje Pierrefonds swojemu młodszemu bratu Ludwikowi I de Valois (1372-1407), księciu Orleanu, który wznosi nowy zamek, zaprojektowany przez nadwornego architekta Jeana le Noira.
W 1617 roku, w niespokojnych latach wczesnego panowania Ludwika XIII (1601-1643), zamek należał do François-Annibal d'Estrées, członka partii niezadowolenia kierowanej przez księcia Pierrefonds, Henryka II Burbona. Zamek Pierrefonds zostaje wówczas oblężony i zdobyty przez wojska kardynała Richelieu, a następnie rozebrany, aby pozbawić go wszelkich właściwości obronnych. W formie ruiny pozostawał ponad dwa wieki.
W 1810 roku Napoleon I nabywa go za śmiesznie niską cenę trzech tysięcy franków. Wraz z nadejściem XIX-wiecznego romantyzmu ruiny ponownie budzą zainteresowanie ludzi. W sierpniu 1832 roku król Ludwik Filip wydaje tam bankiet z okazji zaślubin swojej córki z pierwszym królem Belgii, Leopoldem z Saxe-Coburg-Gotha.
Ruiny Pierrefonds, sklasyfikowane jako dziedzictwo narodowe przez francuskie Ministerstwo Kultury w 1848 r., odwiedza w 1850 r. prezydent Louis-Napoléon Bonaparte (bratanek Napoleona I, przyszły Napoleon III).
W 1861 roku cesarz chce uczynić z Pierrefonds jedną ze swoich rezydencji i prosi architekta Eugène Viollet-le-Duc o odbudowę zamku. Renowacja kosztowała łącznie 5 milionów franków, z czego większość sfinansowało państwo. Wystrój wnętrza nie został ukończony z powodu braku funduszy. Chociaż z zewnątrz został dość wiernie zrekonstruowany, Viollet-le-Duc stworzył wyidealizowane wnętrze typowe dla okresu romantyzmu.
Obecnie jest zarządzany przez Centrum Zabytków Narodowych.
#zamkipalace4sfor #zamki #podroze #francja
Pierwszy zamek został zbudowany w XII wieku jako część hrabstwa Valois. W 1328 r. ród Valois wstępuje na tron Francji, wraz z królem Filipem VI (1293-1350), a Pierrefonds przechodzi w ten sposób do domeny królewskiej.
W 1392 roku król Karol VI (1368-1422) przekazuje Pierrefonds swojemu młodszemu bratu Ludwikowi I de Valois (1372-1407), księciu Orleanu, który wznosi nowy zamek, zaprojektowany przez nadwornego architekta Jeana le Noira.
W 1617 roku, w niespokojnych latach wczesnego panowania Ludwika XIII (1601-1643), zamek należał do François-Annibal d'Estrées, członka partii niezadowolenia kierowanej przez księcia Pierrefonds, Henryka II Burbona. Zamek Pierrefonds zostaje wówczas oblężony i zdobyty przez wojska kardynała Richelieu, a następnie rozebrany, aby pozbawić go wszelkich właściwości obronnych. W formie ruiny pozostawał ponad dwa wieki.
W 1810 roku Napoleon I nabywa go za śmiesznie niską cenę trzech tysięcy franków. Wraz z nadejściem XIX-wiecznego romantyzmu ruiny ponownie budzą zainteresowanie ludzi. W sierpniu 1832 roku król Ludwik Filip wydaje tam bankiet z okazji zaślubin swojej córki z pierwszym królem Belgii, Leopoldem z Saxe-Coburg-Gotha.
Ruiny Pierrefonds, sklasyfikowane jako dziedzictwo narodowe przez francuskie Ministerstwo Kultury w 1848 r., odwiedza w 1850 r. prezydent Louis-Napoléon Bonaparte (bratanek Napoleona I, przyszły Napoleon III).
W 1861 roku cesarz chce uczynić z Pierrefonds jedną ze swoich rezydencji i prosi architekta Eugène Viollet-le-Duc o odbudowę zamku. Renowacja kosztowała łącznie 5 milionów franków, z czego większość sfinansowało państwo. Wystrój wnętrza nie został ukończony z powodu braku funduszy. Chociaż z zewnątrz został dość wiernie zrekonstruowany, Viollet-le-Duc stworzył wyidealizowane wnętrze typowe dla okresu romantyzmu.
Obecnie jest zarządzany przez Centrum Zabytków Narodowych.
#zamkipalace4sfor #zamki #podroze #francja
Zaloguj się aby komentować