Brzmi trochę jak problem chińskiego pokoju. Dostajesz dane na wejściu i na podstawie wcześniej przygotowanego wzorca wypluwasz wynik bez potrzeby rozumienia sedna problemu.

@fewtoast Inteligencja nie tworzy niczego ex nihilo. Wszystko, do czego może inteligencja dojść, to złożenie wzorców poznanych i wywnioskowanych.

Jedynie złożoność maszynerii odpowiedzialnej za składanie wzorców wedle reguł statystycznego prawdopodobieństwa, a także mnogość samych wzorców powodują, że powstaje złudzenie tworzenia.

Nie jest to jednak składanie wzorców całościowych w jedno, a ich odwzorowań, a właściwie poszczególnych części wektorów odwzorowań. Stąd, nie jest to tak łatwe, jak zwyczajne składanie gotowców. I wynik takiego składania może być nieintuicyjny Bo postrzeganie znacząco przetwarza informację wejściową, właśnie na owe wektory.

Do tego dochodzą wyspecjalizowane mechanizmy generujące, dodające syntetyczną informację, do tej odebranej ze zmysłów. I jeszcze mechanizmy wstępnego przetwarzania, takie jak usuwanie elementów niepasujących, zakłóceń.

Inteligencja nie jest z pewnością mechanizmem analitycznym, to znaczy takim, który bazuje na twardych przesłankach i racjonalnym wnioskowaniu z rzeczywistości. Głównie dlatego, że mechanizmy inteligencji to mechanizmy bazujące na wnioskowaniu statystycznym z niepełnych danych.

Racjonalne wnioskowanie jest wysoce niewydajne (choć czasem niezbędne), więc specjalizacja isnieje przede wszystkim na poziomie wnioskowania statystycznego.