@Cerber108 jestem ciekaw twojej miny jak dalej będziesz to czytać i jak King się w ostrą grafomanię dalej wpędził.

Późniejsze tomy to jedne z najgorszych książek jakie napisał. Pierwsza jest właśnie jeszcze całkiem przyzwoita, druga jako tako ale im dalej w las tym gorzej.

Pomijam, że zakończenia spodziewałem się podobnego do tego co przeczytałem gdzieś tak w połowie przed ostatniego tomu. Styl Kinga generalnie znacznie gorzej się prezentuje w długich formach, najlepsze jego tytuły były dosyć zwarte.

@Cerber108 Roland jest fajną postacią. Jest stary, zmęczony, nienawidzi świata i raczej gardzi ludźmi, ale jednocześnie jest praworządny i nie potafi obojętnie przejść obok krzywdy.

Jest też dinozaurem, gatunkiem wymierającym i ostatnim w swoim rodzaju. Marzy o tym by w końcu odpocząć, bo jego życie to nieustanna walka. Jest też, jak sam zauważyłeś, niemal niepokojany.

Jest podobny do Geralta z Rivii albo Franca Maurera :)

Moim zdaniem pierwszy tom jest najlepszy, a potem jest słabiej. Nie mniej jednak historia wciąga i jak to z sagami bywa, przywiązujemy się do bohaterów i chciemy się dowiedzieć co dalej. Zakończenie natomiast wbija w fotel. Pamiętam, że przez chwilę siedziałem z otwartą gębą ;)

Przeczytałem całą serię (8 tomów) trzy razy. Polecam. Mi szczególnie podobały się ,, Czarnoksiężnik i kryształ" i ,, Wilki z Calla"

@Cerber108 zdania ekspertów są podzielone, czytałem całość chyba 5 razy i jestem zachwycony serią. Jeśli czytałeś inne książki Kinga to wyłapiesz mnóstwo smaczków i nawiązań do nich ukrytych w Mrocznej Wieży.

Do tego on napisał pierwszą część i zostawił ją na wiele lat, więc reszta Mrocznej Wieży różni się niesamowicie stylem i to na duży plus według mnie.

Zazdroszczę Ci, że możesz przeczytać to wszystko pierwszy raz...

@Cerber108 Długich dni i przyjemnych nocy z ka-tet

Mi również najbardziej podobała się 4 część "Czarnoksiężnik i kryształ". Polecam przeczytać wszystkie części

Przeczytałem dwie pierwsze części, ale, nawet jako fan Kinga, od trzeciej poczułem niesamowite znużenie, i jak rzadko, przerwałem. Próbowałem wrócić kilka razy, ale jak poznałem zakończenie, zrozumiałem, że ta udręka nie ma sensu.

Powody:

- jęczenie, narzekanie narratora. Nie wprost. Realizowane przez ciągłe wizje upadku, katastrofy, lopatologiczne wrzucanie poczucia beznadziei. Każda akcja bohaterów, każda sytuacja przedstawiana z punktu widzenia postaci, która wie, że się nie uda, albo uda za jakąś wielką cenę.

- Rolandowy światopogląd to kalka z Josepha Conrada, ale zarazem tak tępo zrealizowana... Rozumiem, że można być fatalista, nużac się w poczuciu winy, ale jak jednocześnie można być tak niezdolnym do wyciągania wniosków? Roland czuje się winny dosłownie wszystkiego, z lubością wspomina swoje fejle, a potem popełnia kolejne.

- podróż bohaterów to podróż przez pokój dziecka i potem nastolatka zasłany zepsutymi zabawkami. Mamy tu chorych psychicznie koleżków, zepsuta ciufcie, siostrę uzależniona od narkotyków, wiecznie nieobecnych ale ciągle wymagających rodziców, wszystkie szkolne problemy czasu dojrzewania...

Pomysł genialny, tylko oglądamy to oczami dziadka, który ciągle podkreśla, że wszystko się źle kończyło.

Mógłbym tak długo... ale ten naiwny amerykański symbolizm (np. jeden bandycki kult wygrywa z całym królestwem, zly gosc z pokręcona agenda do tego stopnia, że King napisał takie zakończenie, a nie inne) i wszechobecne ka-to i ka-tamto... po prostu zbyt duża dawka tego.

Ale jeśli Ci się spodoba, to polecam Hemingwayaa i Conrada. Moim zdaniem fajniejsi.

@Cerber108 fenomenalna seria! Bardzo polecam przeczytać wszystko "na jeden raz". Jest bardzo dużo odniesień pomiędzy książkami, które można nie zauważyć jeżeli nie będziesz na świeżo z historią.