smuteczek2000s

A na sen, jak ktoś lubi czytać - trochę mojej prozy.
Pisane pod wpływem emocji i na pół-sennie, więc przepraszam za błędy zwykłe i kategoryczne.

Nie mogę zasnąć.
Opowiem Wam, więc jak moje życie zmieniło się w rok.
Rok temu byłam studentką matematyki na Politechnice Krakowskiej. Jednak choroba zaczęła postępować dosyć mocno i mimo opieki psychiatry zaczęłam mieć bardzo czarne myśli, a mieszkanie w akademiku na 6 piętrze nie pomagało. Zaczęłam bardzo pić. Przerwałam leczenie, bo po roku nie widziałam efektów. Piłam, myślałam, żeby zakończyć swoje życie, nie mogłam sobie pomóc. Zdecydowałam się rzucić studia i spróbować inaczej żyć.
To zdjęcie z rocznym dokładnie odstępem.
Dziś pracuję na pełen etat, studiuję zaocznie finanse i rachunkowość, działam poza pracą.
Nauczyłam się doceniać to co mam - wynajmowane mieszkanie, możliwość studiowania, normalny "dom".
Rok temu o 6 rano szłam do Żabki po wódkę.
Dziś o 6 wstaję do pracy. Może kawiarnia to nie szczyty moich marzeń, ale do wszystkiego stopniowo. Cieszę się, że mogę pracować, zarabiać pieniądze. Bywa ciężko, gdy choroba atakuje.
Czasem wydaje mi się, że wszyscy w pracy chcą dla mnie źle, że źle o mnie mówią, nawet zdarzało mi się to słyszeć, a wszystko było wytworem wyobraźni.
Ucząc się na studiach bardzo ciężko czasem się skupić, przy depresji nie mam siły się umyć, więc staram się uczyć, choćby na telefonie.
Każdy dzień jest walką i to dosłownie.
Rok temu miałam inne leki i inną diagnozę.
Dziś nowa diagnoza nie boli tak bardzo. Nie mogę zasnąć od stresu i natłoku myśli, ale będzie dobrze.
Ostatnie pieniądze wydaję na psychiatrę i leki, a nie wódkę. Więc jest jakiś progres.
A morda też już nie obsypana krostkami od picia i popuchnięta.
Dailyblog 22 letniej zaburzonej dziewczyny.

Chciałbym pochwalić HejTo za ładny czat, wygląd ogólny strony i opcje edytorską we wpisach.
Plus rangi

Chcę się podzielić zdjęciem porównawczym mordy spuchniętej i obsypanej rok temu kontra dziś, ale brakuje rangi, więc muszę czekać, żeby na nocnej Was zasypywać gupotkami 💔
Ale lubię ten serwis - przyjemniejszy niż Wykopek ♥️

Diagnoza:

• dwubiegunowość,
  
• objawy wytwórcze, urojenia (podejrzenie schizofrenii),
  
• lęk i ataki paniki,
  
• ciężkie epizody depresji,
  
• OCD, traumy, uzależnienie.
  

Trochę tego jest.
Opowiem jak to wygląda od mojej strony.
Pracuję na pełen etat, studiuję zaocznie, tworzę aplikację w formie UI/UX.
Bywa ciężko. Ale naprawdę zawsze widzę gwiazdkę na niebie, jako znak nadziei.
Hobbistycznie piszę prozę. Wkrótce rzucę jej fragmenty.
Mam nadzieję, że się polubimy i nikomu nie będzie przeszkadzał mój dailyblog. Pomaga mi on w chorobie i terapii.

Hej,
w sumie przyniosłam się z Wykopa.
Jestem tak zwany "atencyjny smuteczek".
Będziecie mogli czytać i obserwować życie i codzienność 22 letniej dziewczyny z dwubiegunowością i objawami schizofrenii.
Dziś nowy psychiatra. Nowe leki, trochę ich jest.
Ciężki dzień, źle przyjęłam diagnozę. Ale już się trzymam. Zdrowie psychiczne najważniejsze.
Mam nadzieję, że będzie mniej jadu.
Trzymajcie się HejTTERZY!