#antycznyrzym

3
1895
Tego dnia w Rzymie
Tego dnia, 212 n.e. – cesarz rzymski Karakalla wydał edykt Constitutio Antoniniana, przyznający wszystkim wolnym mieszkańcom Imperium prawa obywateli rzymskich. Cesarz uzasadniał swoje posunięcie argumentami religijnymi (zyskanie przychylności bogów). Ówczesny historyk Kasjusz Dion przypisywał edyktowi motywacje wyłącznie fiskalne (rozszerzenie podatków obciążających obywateli rzymskich na większość ludności bez zwolnienia jej z dotychczasowych świadczeń).
https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/#11-7

#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki
dd02a753-6d1b-4c42-b19a-dc0cd2a199bf

Zaloguj się aby komentować

Rekonstrukcja rzeźby przedstawiającej cesarza Kaligulę
Rekonstrukcja rzeźby przedstawiającej cesarza Kaligulę (panował w latach 37-41 n.e.). Współczesna rekonstrukcja ukazuje, jakie kolory miała oryginalna rzeźba. Upływający czas spowodował, że kolory nie zachowały się na antycznych marmurowych obiektach. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rekonstrukcja-rzezby-przedstawiajacej-cesarza-kaligule/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
c3a141e0-2e99-46cd-8afa-3924e01f824c
naprawtagi

Przecież to jest Mark Zuckerberg.

Zaloguj się aby komentować

Rekonstrukcja nimfeum Hadriana w Perge

Rekonstrukcja nimfeum Hadriana w Perge, na południu Turcji. Antyczne miasto istniało jeszcze przed panowaniem rzymskim, jednak to Rzymianie spowodowali, że miasto było jednym z piękniejszych w Azji Mniejszej. Na terenie Perge po dziś dzień znajdują się pozostałości po ulicy kolumnowej, łaźni, teatrze czy stadionie.

Wśród ruin znajduje się także wspomniane nimfeum, które zdobiło zakończenie wodociągu, który sprowadzał wodę z okolicznego wzgórza. Nimfeum było pięknie udekorowane licznymi pomnikami, w tym boga rzeki Kaistros – Cestrusa.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rekonstrukcja-nimfeum-hadriana-w-perge/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
f168ad46-af74-47af-89eb-1c5d4a90592a

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

  • Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
  • Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
  • Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
  • Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Zostań Patronem
Tego dnia w Rzymie
Tego dnia, 48 p.n.e. – w bitwie pod Dyrrachium Pompejusz był bliski ostatecznego zniszczenia Gajusza Juliusza Cezara. Wiosną 48 roku p.n.e. odciętej od źródeł zaopatrzenia armii Cezara zagroził głód. Nie zmieniły tej sytuacji posiłki przybyłe pod wodzą Marka Antoniusza, zwiększające liczebność armii Cezara do 25–35 tys. żołnierzy. Nie mogąc już dłużej czekać Cezar postanowił stoczyć bitwę i zniszczyć armię Pompejusza. Ostatecznie wojska Cezara uciekły w panice, co Pompejusz uznał za fortel i wstrzymał pościg.
https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/#10-7

#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki
fc4b0952-0f14-4b56-a618-ec6469f6b124

Zaloguj się aby komentować

Domus Augusti – w odwiedzinach w domu pierwszego cesarza
Rzym dziś wciąż skrywa wiele tajemnic, a odwiedzający to miasto na każdym kroku mogą napotkać świadectwa dawnej potęgi. Imponujące Koloseum, czy Panteon, dowody starożytnej myśli technicznej, dumnie górują ponad rzeszami turystów. Są jednak miejsca, które oferują doświadczenia niemalże intymne, a które również zawierają w sobie czystego ducha starożytności. W celu takiego właśnie doświadczenia możemy zajrzeć do domu samego Oktawiana Augusta.
Miejsce narodzin Rzymu
Forum Romanum – dawniej tętniące życiem centrum stolicy dziś jest tłumnie oblegane przez odwiedzających. Wystarczy jednak wspiąć się na pobliski Palatyn i odejść nieco na bok, by dotrzeć w miejsce prawie że całkowicie pozbawione zgiełku. To właśnie na Palatynie, pośród licznych ruin, znajduje się Luperkal, legendarna grota odkryta w 2007 roku, w której według mitów wilczyca karmiła Romulusa i Remusa. Również tu można zobaczyć domniemane pozostałości chaty Romulusa, gdzie mieszkali dwaj bracia. Sama chata pojawia się w kronikach na przestrzeni lat aż do IV wieku n.e., od dawna istniała więc w świadomości ówczesnych Rzymian. Wreszcie tuż obok wspomnianej Casa Romuli, stoi jeden z najlepiej zachowanych budynków na tym wzgórzu – odkryty stosunkowo niedawno, bo w latach 60-tych XX wieku dom, w którym przez długie lata zamieszkiwał pierwszy cesarz Rzymu, Oktawian August.
Oktawian, który urodził się właśnie na Palatynie jako Gajusz Oktawiusz, wychowywał się rodzinnym mieście Velletri nieopodal Rzymu. W dorosłym życiu znów jednak wrócił na legendarny Palatyn i około 40 roku p.n.e. przejął dom należący wcześniej do słynnego oratora Hortencjusza Hortalusa. Ten właśnie dom obrał za swą siedzibę i pozostał w niej będąc już cesarzem, aż do śmierci w 14 r. n.e. Nie bez znaczenia dla władcy był fakt, iż to właśnie miejsce utożsamiane było z narodzinami Wiecznego Miasta, co stanowiło dodatkową legitymację dla nowego, absolutnego władcy po upadku Republiki.
We wnętrzach skromnej rezydencji
Domus Augusti (którego nie należy mylić z częścią sąsiedniego, ogromnego pałacu cesarza Domicjana, zwanej Domus Augstana) przynajmniej z zewnątrz nie imponował rozmachem, co było zgodne z intencjami Oktawiana. Cesarz chciał, by poddani widzieli w nim człowieka skromnego, stroniącego od zbytków, troszczącego się przede wszystkim o dobro poddanych. Dom rozbudowywał więc wyłącznie na tyle, na ile było to konieczne, by móc sprawować urząd, wygodnie pracować i podejmować gości. Wiedział, jak dbać o wizerunek w oczach poddanych i tak, jak podaje Swetoniusz, gdy w czasie pierwszej rozbudowy 36 roku p.n.e. w budynek uderzył piorun, Oktawian powziął to za znak od boga Apolla, z którym związał swe losy w niedawnych wojnach, po czym nakazał wznieść w tym miejscu świątynię oraz ogłosił miejsce własnością publiczną. W odpowiedzi na owo poświęcenie ze strony cesarza, według słów historyka Kasjusza Diona, Senat zdecydował, iż tereny wokół należy przekazać Augustowi, co pozwoliło na dalsze rozbudowy.
August był w końcu cesarzem, a sama rezydencja, chociaż nie imponowała wielkością, to z biegiem lat została wewnątrz bogato ozdobiona i musiała robić wrażenie na odwiedzających. Jak pisał poeta Owidiusz, był to dom warty boga i dzisiaj (wnętrza po gruntowej konserwacji udostępniono zwiedzającym w 2008 roku) sami możemy się o tym przekonać, patrząc na te właśnie dekoracje, na które patrzył Oktawian August. Domus Augusti skrywa bowiem bardzo dobrze zachowane mozaiki podłogowe oraz jedne z najlepiej zachowanych przykładów malarstwa rzymskiego.
Freski, stanowiące podstawę dekoracji, namalowane zostały w tzw. stylu pompejańskim drugim, co oczywiście odpowiadało epoce, w jakiej powstały. Malowidła te, składające się z żywych kolorów i złożonych elementów geometrycznych, tworzyły zatem iluzje, które miały wprowadzać wrażenie większych przestrzeni w pomieszczeniach.
W całym domu znajdziemy kilka pomieszczeń, gdzie wystrój każdego z nich ma unikalny temat. I tak największe chyba wrażenie na odwiedzających robi „Pokój Masek”, który najprawdopodobniej był sypialnią Oktawiana. Tu na ścianach można dostrzec imponujące maski teatralne w otoczeniu scenicznych dekoracji.
Innymi ciekawym pomieszczeniami są także znajdujący się obok „Pokój Sosnowy”, kryjący w sobie bogate dekoracje przedstawiające sosnowe girlandy i kolumny doryckie oraz „Pokój perspektywy” z zachwycającą iluzją przestrzenną.
Najciekawszym jednak jest chybna inne, niepozorne pomieszczenie usytuowane na górnym piętrze, według źródeł będące osobistym gabinetem cesarza. Możemy więc zajrzeć do pokoju, gdzie ponad 2000 lat temu Oktawian August, adoptowany syn Juliusza Cezara, spędzał czas w samotności i patrząc na te właśnie freski rozstrzygał sprawy Cesarstwa.
Nowy Palatyn
Cała rezydencja, składająca się ostatecznie z kilku budynków, łącznie ze świątynią Apolla, wzniesiona była wokół dwóch niewielkich dziedzińców perystylowych, a więc otoczonych portykiem kolumnowym. Na jej terenie znajduje się dziś jeszcze inny budynek wchodzący w cesarskiej siedziby, znany jako Dom Liwii, który najprawdopodobniej należał właśnie do żony Oktawiana. I tu również w bardzo dobrym stanie zachowały się freski oraz posadzki z tego samego okresu, które przybliżają nam, w jakich wnętrzach żyli najbogatsi Rzymianie tamtych czasów.
Palatyn już za czasów Oktawiana był miejscem, gdzie znajdowało się wiele arystokratycznych willi, lecz obecność cesarza ustanowiła nowy status tego miejsca. I tak następcy pierwszego władcy Cesarstwa przez długie lata również obierali Palatyn za swą siedzibę, a już kilkadziesiąt lat po śmierci Oktawiana Augusta cesarz Domicjan wzniósł ogromny kompleks pałacowy, do budowy którego niezbędne było wyburzenie wielu budynków (w tym niewiele wcześniej wybudowanego pałacu Nerona), jak również rozszerzenie wzgórza. Domicjan swoją śmiałą realizacją na zawsze zmienił obraz Palatynu, lecz wzniesiony przez niego kompleks służył wielu kolejnym cesarzom.
Domus Augusti wówczas pozostał oczywiście nienaruszony, a choć z biegiem lat stracił na znaczeniu i popadł w ruinę, by wreszcie na długie lata zniknąć pod ziemią, to szczęśliwie przetrwał do naszych czasów, dzięki czemu możemy dziś chodzić tymi samymi korytarzami, jakimi we własnym domu chadzał Gajusz Juliusz Cezar Oktawian.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/domus-augusti-w-odwiedzinach-w-domu-pierwszego-cesarza/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
c320411f-069f-4ad1-aac8-0adaf7655619

Zaloguj się aby komentować

Oficjalny trailer "Gladiatora 2"

Udostępniono oficjalny trailer „Gladiatora 2”. Najnowsza produkcja Ridleya Scotta ma trafić do kin w listopadzie tego roku.

Trailer: https://youtu.be/4rgYUipGJNo?si=-L6F5ef2m7c5DJgb

https://imperiumromanum.pl/nowosci/oficjalny-trailer-gladiatora-2/

#imperiumromanum #film #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
f47ccdb9-990c-40de-a94d-87f620b6cc9b
konrad1

Ważne że arcydzieło już istnieje, druga część to już oddzielny film i nie ma wpływu na pierwszy

Alawar

Spoko to wygląda dobra obsada

Fly_agaric

Coś mi się zdaje, że to będzie, jak Napoleon, kolejna stracona szansa na coś wielkiego. Ale, może choć fajnie się będzie oglądało...

Westfield

@Fly_agaric Pan Scott już udowodnił, że nie wchodzi się dwa razy do rej samej rzeki i samo nazwisko nie jest gwarancją stworzenia czegoś dobrego.

Zaloguj się aby komentować

Recenzja: "Historia naturalna. Tom IV: Ziołolecznictwo. Księgi XX-XXVII"

Książka "Historia naturalna. Tom IV: Ziołolecznictwo. Księgi XX-XXVII" autorstwa Sekundusa Gajusza Pliniusza to kolejna pozycja tego antycznego autora wydana przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Tłumaczenie ksiąg wykonane zostało przez Pana Ireneusza Mikołajczyka - profesora i filologa klasycznego z Torunia.

Podobnie, jak to miało miejsce w poprzednich wydaniach wybitnego dzieła antycznego pisarza, naukowca i dowódcy floty rzymskiej, mamy do czynienia z fachowym opracowaniem i tłumaczeniem z łaciny. Pan Ireneusz zadbał o wyczerpujący - blisko 40-stronnicowy - wstęp i omówienie przetłumaczonych tomów. Niestety, ponownie liczne przypisy znajdziemy na końcu książki, co nie ułatwia Czytelnikowi śledzenia dodatkowej treści.

Cała książka liczy niemal 1000 stron i jest kolejnym wybitnym rezultatem gigantycznej pracy naukowej polskiego tłumacza. Przechodząc do treści - ponownie pasjonaci i znawcy łaciny mają możliwość śledzenia tłumaczenia Pana Ireneusza (po prawej stronie) i porównywania go z oryginałem w łacinie (po lewej stronie). Jest to bardzo interesująca forma podania dzieła antycznego.

Jak czytamy we wstępie, kolejnych osiem ksiąg dzieła Pliniusza (XX-XXVII) skupia się na omówieniu ziołolecznictwa. Antyczny badacz robi przegląd roślin wykorzystywanych jako lekarstwa, opisuje kwiaty wykorzystywane do splatania wieńców czy przedstawia jadalne rośliny. Poznajemy także trapiące starożytne społeczeństwa choroby: "biały wrzód", "zmętnienie oka", "jaskrę", "łzawiący ropień", "gorączka", na które mają pomagać mieszanki ziołowe. Pliniusz bazuje w swoim opracowaniu naukowym głównie na greckich i łacińskich autorach - m.in. Teofraście. Co interesujące, antyczny badacz wspomina, że w leczeniu chorób stosowane są różnego rodzaju amulety i magia. Nie przekazuje on jednak, czy noszone talizmany były skuteczne; wypowiada się za to niepochlebnie o czarach.

Podsumowując, dzieło jest niezwykle ciekawym zbiorem wiedzy antycznych o chorobach i próbach radzenia sobie z nimi dwa tysiące lat temu. Tłumaczenie jest bardzo fachowe, a liczne przypisy uzupełniają i pomagają zrozumieć ukryty sens zdań. Bardzo polecam, zarówno starożytnikom, jak i pasjonatom.

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-historia-naturalna-tom-iv-ziololecznictwo-ksiegi-xx-xxvii/

#imperiumromanum #ksiazki #recenzja #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
8b7b769a-60e4-4e18-b1f1-2b27b9b376c9

Zaloguj się aby komentować

Rzymski nagrobek szwaczki

Rzymski nagrobek kobiety o imieniu Septimia Stratonice, która ukazana została w trakcie pracy. Jak czytamy na inskrypcji była ona wyzwoloną niewolnicą i szwaczką w Ostii. Obiekt datowany jest na koniec I wieku n.e.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymski-nagrobek-szwaczki/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
13b56419-7631-49ea-8d15-be3582ef25bf

Zaloguj się aby komentować

Krwawy Marsjasz
Motywy mitologiczne zawsze były bardzo istotne w sztuce grecko-rzymskiej. Przy doborze tematu swoich prac starożytni artyści starali się uwzględnić najbardziej poruszające, nasycone emocjami, wstrząsające lub tragiczne motywy swoich mitów.
Tu mamy jeden z przykładów: wspaniała rzeźba przedstawiająca Marsjasza, znaleziona około dziesięciu lat temu podczas wykopalisk nieopodal Parku Akweduktów w Rzymie. Rzeźbę wykonano najprawdopodobniej w czasach panowania cesarza Hadriana. Zdobiła willę pewnego zamożnego Rzymianina – Kwintusa Serwiliusza Pudensa, właściciela cegielni dostarczającego materiały budowlane na realizację cesarskich inwestycji.
Marsjasz był postacią z mitologii greckiej – jedną z tych półboskich niezwykłych istot zaludniających świat greckich wierzeń, a zarazem tragiczną ofiarą boskich rywalizacji i namiętności.
Historia Marsjasza zaczyna się niewinnie – od wynalezienia przez boginię Atenę aulosa – podwójnej piszczałki. Bogini była dumna ze swego wynalazku i grając na nim, umilała bogom ich olimpijskie uczty. Lecz inne boginie – Hera i Afrodyta były zazdrosne o podziw, jaki gra Ateny wywołała w męskiej części boskiej widowni. Zaczęły więc przedrzeźniać Atenę i naśmiewać się z jej wydętych policzków. Upokorzona Atena przejęła się ich krytyką i wyrzuciła aulos wraz z klątwą, która miała spaść na tego kto go znajdzie.
I tu pojawia się Marsjasz, który odnalazł aulos Ateny i nauczył się na nim pięknie grać. Lecz jego czas był już policzony – klątwy bogini nic już nie było w stanie odwrócić. I stało się: piękno gry Marsjasza na aulosie zwróciło nań uwagę samego Apolla zazdrosnego o swą sławę największego muzyka na świecie. Apollo wyzwał Marsjasza na artystyczny pojedynek, w którym sędziami miały być nimfy. Stawka pojedynku była wysoka: zwycięzca nie tylko uzyskiwał sławę po wsze czasy, ale przede wszystkim miał prawo postąpić z przegranym wedle swego uznania. Marsjasz miał grać na swoim aulosie, a Apollo na lirze.
Marsjasz dorównywał umiejętnościami Apollinowi, więc pojedynek długo pozostawał nierozstrzygnięty. Wtedy Apollo uciekł się do postępu. Odwrócił lirę do góry nogami i wykonał na tak ustawionym instrumencie piękny utwór. A następnie wyzwał Marsjasza, by ten zagrał „odwrotnie” na aulosie. Aulos miał z jednej strony pojedynczy ustnik, a z drugiej – dwie piszczałki, więc zagranie odwrotnie nie było możliwe. Tak Marsjasz przegrał z bogiem zazdrosnym o swą sławę.
Apollo okazał się wyjątkowo okrutnym zwycięzcą: przywiązał Marsjasza do drzewa i żywcem obdarł go ze skóry. Dopiero później, gdy bóg pojął, jak źle postąpił ze swym rywalem, nie mogąc mu już przywrócić życia, zamienił go w rzekę. Choć wedle innych wersji mitu rzeka powstała z łez wylanych przez nimfy rozpaczające nad losem nieszczęsnego Marsjasza.
I właśnie Marsjasza przywiązanego do drzewa przedstawia rzeźba znaleziona przy Parku Akweduktów . Ciało satyra wykuto w czerwonym marmurze poprzecinanym licznymi białymi żyłkami. Taki materiał podkreśla męki, jakim Apollo poddał swego rywala. Przez to statua kojarzy się niemal z tuszą zwierzęcą zawieszoną na rzeźnickim haku. Mimo tortur, jakim go poddano, twarz Marsjasza wydaje się spokojna – może w ten sposób rzeźbiarz chciał nam powiedzieć, że nieszczęśnik już nie żyje…A może uznał, że krwista czerwień kamienia wywrze na odbiorcy na tyle przejmujące wrażenie, że epatowanie boleścią na twarzy Marsjasza nie jest już potrzebne?
Greccy i rzymscy bogowie bardzo odbiegali od naszego rozumienia boskości. Byli zawistni, żądni władzy, próżni, zazdrośni. Jednym słowem – ulegali wszelkim zwykłym ludzkim namiętnościom. Los Marsjasza pokazuje bezradność człowieka wobec potęgi nieśmiertelnych. Stanowi zarazem ilustrację tragizmu ludzkiego życia, padającego ofiarą boskich rywalizacji, na które nie ma żadnego wpływu.
Niejeden raz zastanawiałem się, skąd u starożytnych tak przygnębiająca wizja relacji ludzi z bogami. Myślę, że stanowi ona próbę odpowiedzi na nurtujące ludzkość od zawsze pytanie o sens nieszczęść, które nas spotykają. Dzisiaj osoby wierzące tłumaczą swój ciężki los próbami, na jakie Bóg wystawia ich wiarę, albo boskim miłosierdziem skracającym męki życia na ziemskim padole. Starożytni inaczej rozumieli nieszczęścia na nich spadające – w ich rozumieniu byli oni ofiarami ścierania się boskich mocy, których nie rozumieli i którym nie byli w stanie się przeciwstawić.
Rzeźbę można oglądać w Muzeum Centrale Montemartini w Rzymie.
Autor: Michał Kubicz - sekrety Rzymu
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/krwawy-marsjasz/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
ccb42dbd-5dff-4d4e-9de7-6b6886681619

Zaloguj się aby komentować

Rzymska cegła z Caerwent

Rzymska cegła z Caerwent (Walia) z widocznymi napisami. Być może ktoś uczył się pisać, w mokrej glinie przed wypaleniem, swojego imienia – Bellicianus.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-cegla-z-caerwent/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
25b25a70-e42f-46b9-ba3e-3b0162a02a27

Zaloguj się aby komentować

Rzeźba rzymskiego chłopca
Rzeźba rzymskiego chłopca. Obiekt datowany na początek II wieku n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzezba-rzymskiego-chlopca/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
cfc12731-0a43-48b1-a293-4f08db29d5fb

Zaloguj się aby komentować

Pozostałości ceramiki z czasów Boudiki

Fragmenty rzymskiej ceramiki znalezione na terenie współczesnego Colchester (wschodnia Anglia), a rzymskiego miasta Camulodunum. Artefakty są poczerniałe od ognia i temperatury oraz odnalezione zostały w grubiej warstwie spalonej warstwy ziemi, która zachowała się przez niemal dwa tysiące lat.

Badacze datują znalezisko na lata 60-61 n.e., a więc okres buntu Boudiki i Brytów.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/pozostalosci-ceramiki-z-czasow-boudiki/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
6fe54dd9-31d1-4f51-951e-aa81d1af7e41

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie
Tego dnia, 717 p.n.e. – według rzymskich przekazów pierwszy król i założyciel Rzymu, Romulus, zaginął wśród straszliwej burzy, jaka rozpętała się podczas wspólnych obrad ludu i senatu na Polu Marsowym. Głoszono, że to cnoty i zasługi wyniosły króla do nieba, gdzie przebywał jego ojciec, bóg Mars. Pojawiały się także głosy, że to wrogowie korzystając z burzy i ciemności zamordowali władcę i usunęli jego ciało. Wystąpił wówczas jeden z senatorów i pod przysięgą oświadczył, że rankiem objawił mu się sam Romulus, jako bóg Kwirynus, zapowiadając potęgę Rzymu, jako przyszłej stolicy świata. Ponadto Romulus miał żądać dla siebie świątyni.
https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/#7-7

#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki
2a0588ca-1e10-4425-8265-71cf5a26f45b

Zaloguj się aby komentować

Rzeźba Rzymianina z I wieku p.n.e.
Rzeźba Rzymianina z I wieku p.n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzezba-rzymianina-z-i-wieku-p-n-e/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
e9de8567-ff3f-4bd4-87fa-b33c30673749

Zaloguj się aby komentować

Mała statuetka ukazująca Nerona w zbroi

Mała statuetka z brązu ukazująca Nerona w zbroi. Obiekt znajduje się w muzeum w Wenecji.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/mala-statuetka-ukazujaca-nerona-w-zbroi/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
bccedf11-54bf-4682-8add-40089ac3c68c

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie
Tego dnia, rozpoczynały się Ludi Apollinares. W czasach republiki święto to łączyło się z ceremoniami religijnymi ku czci Apollina. Po raz pierwszy festiwal miał miejsce w 212 roku p.n.e. na cześć Apolla, boga uzdrawiania (zwłaszcza że był czas wojny punickiej), i trwał jeden dzień – 13 lipca. Z czasem święto wydłużyło się aż do ośmiu dni, gdzie dwa dni przeznaczone były na występy teatralne, dwa na igrzyska w amfiteatrze, a resztę dni na targi i jarmarki. W okresie Cesarstwa Ludi Apollinares były jedynie pretekstem do urządzenia pokazów teatralnych, igrzysk i wyścigów, i by w ten sposób przypodobać się tłumowi. Świętujący Rzymianie zwykli nosić w czasie festiwalu wieńce na głowach.
https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/#6-7

#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki
530bfa09-bf41-413d-89cd-e6dc27c9e1f6

Zaloguj się aby komentować

Staruszek Herkules
Gdy zwiedzamy muzea sztuki antycznej, zazwyczaj zachwycamy się marmurowymi lub brązowymi rzeźbami przedstawiającymi piękne postaci – bogów, boginie, herosów, wojowników, nimfy itd. Sztuka tamtych czasów kojarzy się nam z kultem piękna ludzkiego ciała, młodością, harmonijnymi proporcjami, klasyczną urodą, wypielęgnowaną muskulaturą itd.
Ale przecież to nie do końca prawda. Starożytni Grecy i Rzymianie tak samo jak my mieli świadomość przemijania piękna i starzenia się ludzkiego ciała.
Dlatego dzisiaj Herkules: nie w typie farnezyjskim, nie ten mocarny i umięśniony niczym Pudzian. Tu Herkules jest już utyty, ma nieco pucołowatą facjatę i ogólnie wygląda na „podtatusiałego”. Widać na pierwszy rzut oka, że najlepsze lata i słynne „dwanaście prac” nasz heros ma już dawno za sobą. Skóra Lwa Nemejskiego nieco opina się na brzuchu godnym Misia Puchatka. Wykrzywione w łuk ciało przenoszące cały swój ciężar na prawą nogę, lewa noga zgięta w kolanie, dumnie wypięta pierś – to wszystko nieodmiennie kojarzy mi się z postawą greckich atletów uwiecznianych przez Lizyppa i innych mistrzów dłuta (wspomnijcie chociażby posąg przedstawiający Apoksyomenosa). Może to celowy żart rzeźbiarza? A może podstarzały Herkules – nonszalancko spoglądający w dal i dumnie noszący na grzbiecie dowód swej chwalebnej przeszłości i wielkich dokonań – jest dowodem dystansu starożytnych do samych siebie, szacunku dla starości, a przede wszystkim pokory wobec upływającego czasu, któremu nawet półbóg nie jest w stanie się przeciwstawić?
Rzeźba na zdjęciu jest rzymską kopią pochodzącą z II wieku naszej ery sporządzono na podstawie greckiego oryginału, zapewne z II lub III wieku p.n.e. Możecie ją obejrzeć w rzymskim muzeum Palazzo Massimo Alle Terme.
Autor: Michał Kubicz - sekrety Rzymu
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/staruszek-herkules/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
cf898af4-603c-4589-b852-27a8702dc77b

Zaloguj się aby komentować

Recenzja: "Wojna gallicka"

Książka "Wojna gallicka" to pozycja nietuzinkowa i obowiązkowa dla każdego pasjonata historii Rzymu. Spisane przez Juliusza Cezara wydarzenia z okresu 58–51 p.n.e. są ważnym źródłem informacji o plemionach galijskich i germańskich. Czytelnik otrzymuje do swoich rąk nowe wydanie pamiętników Cezara, które przetłumaczyli z łaciny na język polski - Eugeniusz Konik i jego żona Wanda Nowosielska - w 1978 roku. Pozycja wydana została przez Wydawnictwo Czytelnik.

Walki, jakie toczył Cezar wraz z legionami na terenie Galii w połowie I wieku p.n.e., są przykładem rzymskiego imperializmu i angażowania się państwa rzymskiego w sprawy innych ludów. Opis wydarzeń w wykonaniu Cezara jest świetnym źródłem wiedzy o polityce i wojskowości Rzymu tego okresu. Cezar pisząc o sobie w trzeciej osobie zastosował nowy styl pisania pamiętników, który był zwięzły, pozbawiony emocji i miał formę sprawozdań wojskowych. Zaznaczyć jednak należy, że nie brakuje w dziele umniejszania strat własnych i wyolbrzymiania armii przeciwników.

Na książkę składają się: obszerny, blisko 100-stronnicowy wstęp, osiem ksiąg dzieła Cezara oraz bibliografia i skorowidz. Autorem pierwszych siedmiu ksiąg jest sam Cezar; ósma księga napisana została przez oficera Cezara - Aulusa Hircjusza - który chciał połączyć dwie monografie Cezara "O wojnie galijskiej" oraz "O wojnie domowej".

Książka jest bardzo ładnie wydana: twarda oprawa, elegancki papier, kolorowa mapa, ilustracje. Na minus jednak niestety złe nazewnictwo - "Wojna gallicka" powinna być zastąpiona przez: "Wojna galijska".

Podsumowując, Czytelnik do swoich rąk otrzymuje naprawdę ładnie przygotowaną pozycję z obszernym wstępem i licznymi przypisami, które umiejscowione są na dole stron. Tłumaczenie z łaciny wykonane zostało przez wysokiej klasy specjalistę profesora Konika, specjalizującego się w historii starożytnej, i który ma na swoim koncie liczne tego typu tłumaczenia dzieł rzymskich. Gorąco polecam!

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-wojna-gallicka/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
d71056ee-6470-418e-a8fc-43c9df7e0236

Zaloguj się aby komentować

Rzymska płaskorzeźba ukazująca boga Merkurego

Rzymska płaskorzeźba ukazująca boga Merkurego. Obiekt datowany na II-III wiek n.e. Rzeźba ukazuje bóstwo z czapką ze skrzydłami na głowie oraz kogutem u swojego boku.

Artefakt znaleziono w Cirencester (południowa Anglia); w mieście tym natrafiono na wiele wyobrażeń Merkurego, co sugeruje że lokalni mieszkańcy ochoczo czcili Merkurego.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-plaskorzezba-ukazujaca-boga-merkurego/

#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
bc8896b1-c404-460c-92fa-52d3f68d5161

Zaloguj się aby komentować

Rzymska rzeźba ukazująca boginię Junonę
Rzymska rzeźba ukazująca boginię Junonę (grecka Hera). Obiekt datowany na połowę II wieku n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-rzezba-ukazujaca-boginie-junone/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
9c752000-2ffb-4379-9c8a-69555b47b582

Zaloguj się aby komentować