@def Potrzebne źródło, bo w tamtym kodeksie to było w dziale: ITULUS XIV : De delictis contra vitam, libertatem,

proprietatem, bonam famam ac bonos mores. co google tłumaczy jako: "O zbrodniach przeciw życiu, wolności,

własność, dobra reputacja i dobry charakter." - podobnie jak jest w nowym.

Fakt, że pod paragraf podpadała także próba dokonania czynu (choć to chyba dodano w osobnym dokumencie) oraz były wprost wymienione kary: "suspensa, ogłoszenie infamii, pozbawienie wszystkich urzędów, beneficjów, godności i zajęć, jakie przestępca miał w Kościele, w ciężkich przypadkach przewidziana była depozycja ze stanu duchownego", a w nowym jest to nie do końca jasne: "powinien być ukarany sprawiedliwymi karami, nie wyłączając w razie potrzeby wydalenia ze stanu duchownego."

@Nemrod 

W 1983 Jan Paweł II zatwierdził nową, do dzisiaj obowiązująca, wersję Kodeksu Prawa Kanonicznego. Czynów pedofilnych dotyczy w nim jeden przepis:

Kanon 1395 - § 2. "Duchowny, który (...) wykroczył przeciwko VI przykazaniu Dekalogu, jeśli jest to połączone z użyciem przymusu lub gróźb, albo publicznie lub z osobą małoletnią poniżej lat szesnastu, powinien być ukarany sprawiedliwymi karami, nie wyłączając w razie potrzeby wydalenia ze stanu duchownego".

W Kodeksie zatwierdzonym przez Jana Pawła II kary za czyny pedofilne znalazły się w ostatnim rozdziale w części poświęconej karom za poszczególne przestępstwa. Rozdział nosi tytuł „Przestępstwa przeciw specjalnym obowiązkom”.

Przestępstwo przeciw VI przykazaniu Dekalogu z osobą poniżej lat 16 jest wymienione między przepisem o handlu „wbrew przepisom kanonów” a przepisem o „naruszeniu obowiązku rezydencji”.

Kodeks wyłączył czyny pedofilne z rzędu najcięższych przestępstw przeciw wierze katolickiej.

Uczynił z nich przestępstwo pospolite, pod względem karnym podobne do wielu innych. Dotycząca ich i nic nie mówiąca formuła „powinien być ukarany sprawiedliwą karą” powtarza się w Kodeksie kilkanaście razy w odniesieniu do wielu banalnych przestępstw.

@def Napisałem w jakim dziale się znajdowały wcześniej - prosto z kodeksu. Więc nie były w tych działach:

TITULUS XI : De delictis contra fidem et unitatem Ecclesiae.

TITULUS XII : De delictis contra religionem.

TITULUS XIII : De delictis contra auctoritates, personas, res ecclesiasticas.

Czyli ciężko tu mówić, że było to przestępstwo przeciwko wierze, skoro znajdowało się dziale XIV "O zbrodniach przeciw życiu, wolności, własność, dobra reputacja i dobry charakter." O wierze masz dział XI.

http://www.catho.org/9.php?d=fo

Można się jedynie zgodzić, że błędem było ogólnikowe podejście, zakładając, że każdy będzie uważał, że należy to karać podobnie, jak dawniej.