W ramach ćwiczeń  Project Convergence 22 koncern Northrop Grumman wraz z US Army testował integrację IBCS z różnymi podsystemami istniejącymi w siłach zbrojnych USA w ramach koncepcji Joint All Domain Command and Control .
Demonstrowano m.in. integrację z systemem zarządzania artylerią AFATDS, radarami marines MELPS, systemem zarządzania obroną powietrzną CEC US Navy oraz systemem dowodzenia przestrzenią powietrzną AC2 US Air Force.
Ze znacznie dla nas istotniejszych rzeczy, to testowano połączenie kierowania ogniem pocisków PAC-3 bez użycia elementów radaru systemu Patriot. Do tej pory nawet jeśli dane o celu przez IBCS przekazywał inny radar to kierowanie samym pociskiem odbywało się przy użyciu wyposażenia radaru Patriot.
Jest to o tyle istotne, że pozwoli to potencjalnie całkowicie rozczłonkować baterie systemu Patriot na pojedyncze wyrzutnie, które będą mogły działać w znacznym oddaleniu od siebie niezależnie od połączenia z natywnym radarem systemu tak długo, jak długo będą miały połączenie przez uplink i jakiś radar będzie mógł je naprowadzać na cele balistyczne. Czemu to takie ważne? Bo pociski PAC-3 MSE przeznaczone są przede wszystkim do zwalczania rakiet balistycznych i dla takich celów mają zasięg około 30km, pozwoli to więc pokryć znacznie większy obszar.
Pierwsza bateria Patriot z IBCS w ramach programu Wisła przechodzi właśnie integrację i testy w Polsce. Wstępną gotowość operacyjną powinna osiągnąć na przełomie 2023 i 2024 roku.