W 1572 r. duński astronom Tycho Brahe był jednym z tych, którzy zauważyli nowy jasny obiekt w gwiazdozbiorze Kasjopei. Dodając paliwa do intelektualnego ognia, który wzniecił Kopernik, Brahe wykazał, że ta "nowa gwiazda" znajdowała się daleko poza Księżycem i że możliwe jest, aby wszechświat poza Słońcem i planetami się zmieniał.
Obecnie astronomowie wiedzą, że nowa gwiazda Tychona (SN 1572) wcale nie była nowa. Raczej sygnalizowała śmierć gwiazdy w supernowej, eksplozji tak jasnej, że może przyćmić światło całej galaktyki. Ta konkretna supernowa była typu Ia, co ma miejsce, gdy gwiazda biały karzeł pobiera materię z pobliskiej gwiazdy towarzyszącej lub łączy się z nią, aż do wywołania gwałtownej eksplozji. Gwiazda (biały karzeł) zostaje zniszczona, wysyłając swoje szczątki w przestrzeń kosmiczną.
W ciągu dwóch dekad działania, należące do NASA Obserwatorium Rentgenowskie Chandra uchwyciło niezrównane zdjęcia rentgenowskie wielu pozostałości po supernowych.
Chandra ujawnia intrygujący wzór jasnych skupisk i słabszych obszarów w Tycho. Co spowodowało tę gęstwinę węzłów w następstwie wybuchu? Czy to sama eksplozja spowodowała te zbitki, czy też było to coś, co wydarzyło się później?
Najnowsze zdjęcie Tycho z Chandry dostarcza wskazówek. Aby uwypuklić zbitki na obrazie i trójwymiarową naturę Tycho, naukowcy wybrali dwa wąskie zakresy energii promieniowania rentgenowskiego, aby wyodrębnić materiał (krzem, zabarwiony na czerwono) oddalający się od Ziemi i zbliżający się do nas (również krzem, zabarwiony na niebiesko). Pozostałe kolory na obrazie (żółty, zielony, niebiesko-zielony, pomarańczowy i fioletowy) pokazują szeroki zakres różnych energii i elementów, a także mieszankę kierunków ruchu. Na tym nowym, złożonym obrazie, dane rentgenowskie Chandry zostały połączone z optycznym obrazem gwiazd w tym samym polu widzenia, pochodzącym z Digitized Sky Survey.
Image Credit: X-ray: NASA/CXC/RIKEN & GSFC/T. Sato