#tworczoscwlasna #digitalart #poezja

na ostatniej stronie

są niebo i chmury, a wiatr targa grzywki
są cela i prycza i mądrość etapu
tu nikt nie ma imion, a rządzi niepamięć
tu nóż już nie budzi. bo strachu 
w nas nie ma, radości czy gniewu
jest mądrość etapu, a łapę ma ciężką
chleb wciska trzydniowy nam w gardła

w trójkącie lusterka, jak lufa czerń oczu
i brzytwa wesoło do taktu wraz grdyką
na palcach wśród piany poezją przysypia
spękany na ustach poemat
a mądrość etapu coś skrobie na ślepo
- nie damy, nie mamy, nie chcemy

jak miło i gładko, bez żadnych wypadków
pod kwieciem jabłoni wśród traw i biedronek
bieluśka koszula w niej człowiek ze wspomnień
a mądrość etapu masuje mu skronie
- spokojnie, dojdziemy. jest skrót poprzez ciało! 
więc śmiało poeci pobiegli jak dzieci
a ona tak szczerze się śmiała