Trylogia Toldiego to epicka trylogia poetycka autorstwa węgierskiego poety Jánosa Arany'ego, zainspirowana legendarnym Miklósem Toldim, który służył w armii węgierskiego króla Ludwika Wielkiego w XIII wieku. Trylogia opowiada średniowieczne historie o Toldim jako królewskim mistrzu.
W skład trylogii wchodzą:
   Toldi (1846)
   Toldi szerelme (Miłość Toldiego) (1879)
   Toldi estéje (Noc Toldiego) (1848).
Trylogia została zaadaptowana jako film animowany pod tytułem Heroiczne czasy w latach 80. w reżyserii Józsefa Gémesa dla Pannonia Film Studio.
Pierwsza część trylogii została napisana dla organizacji prowadzonej przez Károlya Kisfaludy.
Toldi przez długi czas uważany był za fikcyjnego, a historyczne dowody na jego życie są znikome. Jednak na podstawie kart wykazano, że Miklós Toldi i György Toldi byli rzeczywistymi osobami za czasów królów Karola Roberta i Ludwika Wielkiego.[1] Wspomniany jest w 1354 roku jako podporucznik i kasztelan hrabstwa Pozsony, w 1383 i 1385 roku jako Lord porucznik hrabstwa Szabolcs. Brał udział w kampaniach Ludwika Wielkiego we Włoszech jako wódz najemny. W 1359 r. na prośbę króla sprowadził z Firenze dwa lwiątka. Musiał uciekać z domu, ponieważ zabił żołnierza swojego brata, György'ego.
Najwcześniejszym i najbardziej szczegółowym źródłem o Toldim jest książka Pétera Ilosvai Selymesa Az híres nevezetes Toldi Miklósnak jeles cselekedeteiről és bajnokosodásáról való história (Opowieść o wielkich czynach i dzielności bajecznego Miklósa Toldiego, Debreczyn, 1574).
W folklorze Toldi najdłużej pamiętany jest w okręgu Nógrád i Bihar, podkreślają one jego siłę fizyczną, ale umiejscawiają go wiek później w epoce króla Macieja Korwina.
Najbardziej znanym dziełem jest trylogia Toldi autorstwa Jánosa Arany. Według tradycji, Wieża Pniakowa (Csonka-torony) w pobliżu rodzinnego miasta Arany'ego, Nagyszalonta, należała do rodziny Toldi.
Toldi, węgierski lekki czołg opracowany i używany podczas II wojny światowej, został nazwany jego imieniem.
"I wtedy Toldi złapał go za rękę ciągnąc go
z jego przerażającą siłą. Kości wojownika
zatrzeszczały, a jego ścięgna więdły. Padł na kolana
przed Toldi błagając - "Mój drogi synu, nie pragnij
odebrać mi życia. Dam ci wszystkie moje bogactwa, drogie
bydło moich kilkunastu chłopców i wszystko, co posiadam".
Toldi ustąpił w swym sercu "Niech tak będzie" - odpowiedział.
"Wezmę twoje bydło, nie dla siebie, ale dla
matki dwóch rycerzy, których zabiłeś. Teraz daję
twoje życie jako jałmużnę. Ale najpierw uroczyście przysięgnij, że
choćby twój kraj zalało morze, nigdy
nigdy więcej nie postawisz stopy na węgierskiej ziemi"."