Świetlik świętojański - opis, występowanie, zdjęcia i ciekawostki
Ekologia.pl„Świętojański robaczek” – podobno takiej nazwy używał, opisując świetlika świętojańskiego (Lampyrus noctiluca) polski naturalista XVIII wieku – kanonik Krzysztof Kluk. Letnie, ciepłe noce to czas zalotów robaczków świętojańskich. To właśnie teraz przywołują ukochanego własnym światłem, ciesząc przyrodników i nas wszystkich. [...]
Jak wyglądają świetliki świętojański? Ich długość, w zależności od płci, wynosi od 1 do 2 centymetrów. Głowa świetlika świętojańskiego zaopatrzona jest w krótkie czułki, a w trzech ostatnich segmentach odwłoku od strony brzusznej są świecące narządy.
Barwa ciała samca, łącznie ze spodem ciała, jest brunatnoszara (za wyjątkiem ciemnego środka przedplecza). W środkowej części przedplecza jest niewielki przezroczyste pole. Pokrywy skrzydeł posiadają zmarszczki oraz dwa lub trzy słabo widoczne „żeberka”. Z kolei samice są czarnobrunatne nieco jaśniejsze od spodu. Samice wyglądem przypominają larwy, a ich skrzydła zredukowane są do szczątków pokryw. Na ich odwłoku znajdują się świecące organy, które układają się w określony wzór. Po ułożeniu tych plam oraz częstotliwości (a więc również barwie) emitowanego z nich światła rozpoznają je latające i wydające świetlne błyski samce. Samce unoszą się zwykle na wysokości pół metra nad ziemią i także wysyłają sygnały świetlne. Kiedy samica dostrzeże i uzna sygnał emitowany przez samca za charakterystyczny dla własnego gatunku (zauważa go z odległości 3-4 m od niej), zaczyna wydawać własne świetlne błyski. Zauważywszy świetlną odpowiedź samicy, samce zaczynają krążyć wokół niej. Rytuał wzajemnego wabienia się płci jest kilkakrotnie powtarzany. [...]
#przyroda #owady #swietliki #charakterystyka
Jak wyglądają świetliki świętojański? Ich długość, w zależności od płci, wynosi od 1 do 2 centymetrów. Głowa świetlika świętojańskiego zaopatrzona jest w krótkie czułki, a w trzech ostatnich segmentach odwłoku od strony brzusznej są świecące narządy.
Barwa ciała samca, łącznie ze spodem ciała, jest brunatnoszara (za wyjątkiem ciemnego środka przedplecza). W środkowej części przedplecza jest niewielki przezroczyste pole. Pokrywy skrzydeł posiadają zmarszczki oraz dwa lub trzy słabo widoczne „żeberka”. Z kolei samice są czarnobrunatne nieco jaśniejsze od spodu. Samice wyglądem przypominają larwy, a ich skrzydła zredukowane są do szczątków pokryw. Na ich odwłoku znajdują się świecące organy, które układają się w określony wzór. Po ułożeniu tych plam oraz częstotliwości (a więc również barwie) emitowanego z nich światła rozpoznają je latające i wydające świetlne błyski samce. Samce unoszą się zwykle na wysokości pół metra nad ziemią i także wysyłają sygnały świetlne. Kiedy samica dostrzeże i uzna sygnał emitowany przez samca za charakterystyczny dla własnego gatunku (zauważa go z odległości 3-4 m od niej), zaczyna wydawać własne świetlne błyski. Zauważywszy świetlną odpowiedź samicy, samce zaczynają krążyć wokół niej. Rytuał wzajemnego wabienia się płci jest kilkakrotnie powtarzany. [...]
#przyroda #owady #swietliki #charakterystyka