Reliktowiec mały, Moho braccatus
hejto.plReliktowiec mały (Moho braccatus), w jęz. hawajskim Kauaʻi ʻŌʻō lub ʻOʻoʻaʻa – gatunek wymarłego ptaka z rodziny reliktowców (Mohoidae), wcześniej zaliczany do miodojadów (Meliphagidae). Występował endemicznie na Hawajach.
Gatunek był znany tylko z jednej wyspy archipelagu – Kauaʻi, jednak mógł występować także na sąsiednich wyspach.
Reliktowiec mały był jednym z najmniejszych (być może najmniejszym) spośród hawajskich miodojadów, mierzył ok. 20 cm długości. Upierzenie błyszczące czarne lub ciemnobrązowe z nielicznymi żółtymi piórami na nogach i blado białymi wstęgami na piersi i na spodniej stronie skrzydeł. Dziób ostry, lekko zagięty w dół, co pozwalało na łatwe wybieranie nektaru z kwiatów. Żywił się nektarem roślin z rodziny lobeliowatych, głównie z gatunku Metrosideros polymorpha, oraz małymi bezkręgowcami i owocami. Budował gniazda w wydrążonych jamach i norach na ziemi w gęsto zalesionych kanionach na Kauaʻi.
Był pospolity w subtropikalnych lasach wyspy do początku XX w., kiedy to jego populacja zaczęła gwałtownie się zmniejszać. W latach 70. XX w. jego występowanie ograniczało się do obszaru chronionych bagien Alakaʻi Wilderness Area. W 1981 r. napotkano jedną parę, a w 1985 r. jednego samca – był to ostatni odnotowany osobnik. Po raz ostatni słyszany był w 1987 r. i od tego czasu uważany jest za gatunek wymarły. Przyczyny wymarcia to m.in. wprowadzenie oraz przywleczenie na wyspę świń, szczurów i komarów będących sprawcami chorób wśród ptaków. Inną, dodatkową przyczyną były działania człowieka prowadzące do niszczenia środowiska naturalnego tego ptaka.
Na zdjęciu ostatni samiec z gatunku.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Reliktowiec_ma%C5%82y
#ptaki #wymarlegatunki #wikipedia
Gatunek był znany tylko z jednej wyspy archipelagu – Kauaʻi, jednak mógł występować także na sąsiednich wyspach.
Reliktowiec mały był jednym z najmniejszych (być może najmniejszym) spośród hawajskich miodojadów, mierzył ok. 20 cm długości. Upierzenie błyszczące czarne lub ciemnobrązowe z nielicznymi żółtymi piórami na nogach i blado białymi wstęgami na piersi i na spodniej stronie skrzydeł. Dziób ostry, lekko zagięty w dół, co pozwalało na łatwe wybieranie nektaru z kwiatów. Żywił się nektarem roślin z rodziny lobeliowatych, głównie z gatunku Metrosideros polymorpha, oraz małymi bezkręgowcami i owocami. Budował gniazda w wydrążonych jamach i norach na ziemi w gęsto zalesionych kanionach na Kauaʻi.
Był pospolity w subtropikalnych lasach wyspy do początku XX w., kiedy to jego populacja zaczęła gwałtownie się zmniejszać. W latach 70. XX w. jego występowanie ograniczało się do obszaru chronionych bagien Alakaʻi Wilderness Area. W 1981 r. napotkano jedną parę, a w 1985 r. jednego samca – był to ostatni odnotowany osobnik. Po raz ostatni słyszany był w 1987 r. i od tego czasu uważany jest za gatunek wymarły. Przyczyny wymarcia to m.in. wprowadzenie oraz przywleczenie na wyspę świń, szczurów i komarów będących sprawcami chorób wśród ptaków. Inną, dodatkową przyczyną były działania człowieka prowadzące do niszczenia środowiska naturalnego tego ptaka.
Na zdjęciu ostatni samiec z gatunku.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Reliktowiec_ma%C5%82y
#ptaki #wymarlegatunki #wikipedia