Plaster kminowy z 1826 r.
Kmin rzymski ma długą historię w medycynie europejskiej, stąd nie powinna dziwić receptura na plaster kuminowy (blaster na brzuch). Jeden z wariantów podaje nam Farmakopea Szwedzka (1826 r.).
W pierwszej fazie należało ogrzewać aż do stopienia mieszaninę plastra gumo-żywicznego (pół libry), oliwy z oliwek (pół libry) i wosku żółtego (pół libry). Następnie do powyższej bazy dodawano zmielone owoce kminu rzymskiego (pół libry), sproszkowane owoce wawrzynu szlachetnego (dwie uncje) i jedną drachmę olejku eterycznego kuminowego.
Wszystkie składniki mieszano do schłodzenia, aż do uzyskania homogennego leku.
*
Plaster gumo-żywiczny składał się z plastra woskowego, wosku żółtego, amoniaku (w znaczeniu gumy) i galbanum.
I znów utrudnienie — jak wówczas wykonywano plaster woskowy? Omawiana farmakopea podaje, że z wosku żółtego, łoju wołowego i żywicy sosnowej w stosunku 11.
***
#recepturanadzis
Przetłumaczył i opracował Aleksander K. Smakosz
***
Główna strona z bezpłatnym czasopismem Pharmacopola i naszymi książkami: https://www.pharmacopola.pl 
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/@pharmacopola_redakcja
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/
#gulosus #pharmacopola
#medycyna #farmacja