Jak byłem mały, to myślałem, że tak jak rodzice, przepracuję większość życia w jednej firmie.
Jak zwykle życie układa się zawsze inaczej niż planujemy i w ciągu 5 lat miałem już 4 różne prace(i mam nadzieję że tempo ich zmiany w końcu zahamuje).

  • staż z urzędu - pierwsza praca wzięta by się wkręcić na rynek i zrozumieć na czym polega, spoko atmosfera, ciekawe choć czasami monotonne i zwykle dość proste czynności z tym związane - jedyny problem który widziałem to wypłata - staż w wysokości połowy minimalnej(tak, to było legalne) nie zachęcał zbytnio. Dotrwałem do końca, bo wynagrodzenie to był jedyny problem a ludzie byli bardzo spoko i było całkiem dużo czasu na wkuwanie na studia gdy akurat nic ważnego nie było do roboty.

  • mała firma - kilku pracowników, niemal wszyscy uczyli się w tej samej szkole i się znali długo, więc czułem się w ich towarzystwie nieco jako taki podrzutek, choć starali się mnie jakoś "wgrać" do zespołu. Praca ciekawa i trudnawa. Miałem jakieś krótkie wprowadzenie i coś tam grzebałem przy różnych sprawach, korzystając głównie z dokumentacji lub pisząc swoją. Jednak bardzo dużym problemem w firmie była komunikacja i dopiero wtedy zrozumiałem jak ona jest ważna w pracy. Jako młodzik, bardzo często nie wiedziałem co robić, bo albo napotykałem jakieś blokery albo po prostu zadania się kończyły. Pisałem do kolegów/przełożonych z pytaniami, jednak bardzo często odpowiadali po kilku godzinach albo wcale, co uniemożliwiało mi pracę. Nie muszę chyba pisać, że mój wkład w firmę był dość mizerny i szef pożegnał się ze mną po kwartale - nie dziwię się mu się i szczerze mówiąc cieszę że zakończyliśmy współpracę, bo z perspektywy czasu nie wygląda by była ona dla nas obu korzystna w dłuższej perspektywie.

  • państwowa firma - jak powiedział jakiś znany myśliciel "Człowiek musi jeść" więc dorwałem pracę informatyka z pogranicza moich kompetencji. Jak na firmę, to bardzo dużo było takich wykładów o bezpieczeństwie, zasadach firmowych, różnych kursów i testów z nich. Zajmowaliśmy się w małej grupie obsługą jakiegoś wewnętrznego programu i pomocą innym użytkownikom. Nauka programu, którego nigdzie indziej nie ma i się nigdy nie przyda i kontakty z nietechnicznymi użytkownikami to były dwa minusy tej pracy. To była moja pierwsza praca w formie zdalnej i się w tej formie zakochałem - nie musiałem stać w korkach i tracić około 2h dziennie na dojazdy/przygotowanie do pracy. Atmosfera i organizacja pracy była bardzo fajna - codzienne sprawdzanie wyników i planowanie dnia na plus kontrastowało z wolną amerykanką z poprzedniej pracy. Powoli zbliżał mi się koniec umowy a nie było możliwości jej przedłużenia, więc szefostwo chcąc zachować nieco przyuczonego pracownika(nasz dział współpracował z innymi, więc nieco liznąłem wiedzy z tych innych działów) zaproponowało mi stały etat na stanowisku, bardziej zgodnym z moimi kwalifikacjami. Zastanawiałem się nad tym, jednak pałka się przegła, jak z powodu wojny kazali nam przychodzić do biura ze względów bezpieczeństwa - rozleniwiłem się, więc praca w formie stacjonarnej, stała się dla mnie uciążliwością. Niecałe trzy tygodnie po tej decyzji opuściłem sam progi firmy i przeskoczyłem do następnej pracy.

  • średnia prywatna firma - nie wiem jak, ale udało mi się znaleźć pracę, która łączyła niemal wszystkie plusy poprzednich prac - dobra atmosfera, mentoring, dobra płaca, praca zdalna. Praca jest ściśle powiązana z moim doświadczeniem i kompetencjami, więc to kolejny plus. Od samego początku byłem wrzucony na głęboką wodę i na początku myślałem że nie dam rady, popełniałem masę błędów, ale okazało się że jednak radę dałem(ale oczywiście błędy popełniam i to ciągle sporo). Minusem jest czasami to że zadania nam zlecane czasami nie są w pełni opisane i musimy je sami sobie dodefiniowywać pisząc do wszystkich o skonkretyzowanie/dopisanie warunków do zadania, zamiast skupiać się na ich wykonywaniu. Takim pluso-minusem jest to że jestem odpowiedzialny za niektóre moduły choć jestem chyba najmłodszy stażem w firmie - z jednej strony pozwala to rozwiązywać nowe ciekawe problemy, z drugiej czasami to przytłacza. O ile nic się nie popsuje w między czasie, to chyba w tej firmie chciałbym przepracować pewnie kilka lat.

By w pełni zakosztować wszystkich opcji pracy, pewnie musiałbym założyć startup a potem zatrudnić się w korpo.

Co ciekawe gdy szukałem pracy, zawsze wysyłałem tylko jedno cv do wcześniej wyszukanej firmy, czekałem na odpowiedź i póki co zawsze się udawało że za pierwszym wysłanym CV byłem zatrudniany.

Czytając różne komentarze na internecie, najbardziej się bałem w firmach toksycznej atmosfery tworzonej choćby przez jednego z pracowników, bo to odbierałoby chęć do pracy, ale zawsze się udawało tego unikać.

Jeśli wam nie odpowiada praca, to jak widać, trzeba czasem pocierpieć by znaleźć taką, która będzie bardziej odpowiadała.

#praca
#pracbaza
slawek-borowy

Chyba to skopiuję i poślę paru młodszym znajomym ;D

To właśnie tak powinno wyglądać, żeby - szczególnie na początku kariery - próbować różnych rzeczy, cisnąć te staże, różne małe firmy, albo - alternatywnie - walić w korpo, bo można się sporo nauczyć o procesach, zdobyć kontakty, wytrenować w rzeczach, które trudno ogarnąć poza taką organizacją.


Siedzenie w jednym miejscu, bo "jest w miarę stabilnie" to najgorsze co ludzie robią. Twoje ostatnie stanowisko prawie na pewno dostałeś dlatego, że zebrałeś doświadczenia z kilku miejsc wcześniej i byłeś w stanie się obronić.


"By w pełni zakosztować wszystkich opcji pracy, pewnie musiałbym założyć startup, a potem zatrudnić się w korpo." - jedynie tutaj polecałbym odwrócić kolejność. Startup to chaos, korpo też, ale jednak zwykle taki już "sprocesowany", poza tym sporo ludzi rzuca korpo dla startupu, można się z nimi lepiej spasować

koszotorobur

@slawek-borowy - po firmach za młodu trzeba skakać jak płodna Julka po wiadomo czym

Jak zauważysz, że przez pierwsze 6 miesięcy się nie rozwijasz i nie zdobywasz doświadczenia czy kontaktów, lub atmosfera siada na psychę - to zmieniasz.

W ogóle to dla "sportu" wysyłasz CV na lepsze, wyselekcjonowane pozycje cały czas i bierzesz udział w rozmowach dla praktyki i by nie wypaść z obiegu - a jak się coś lepszego trafi to zmieniasz.

Powiedzmy po 40 - jak masz już ugruntowaną pozycję wynikająca z doświadczenia to możesz myśleć o ustatkowaniu się gdzieś gdzie dobrze płacą i masz wszystkie benefity oraz szanse dalszego (choć wolniejszego) rozwoju i/lub awansu.

Awersja do skalkulowanego ryzyka to rak naszych czasów

zboinek

Co się przejmujesz Miał byś się czym przejmować jak byś nie mógł znaleźć pracy a tak... jak nie ta to inna. Ja z drugiej strony pracuje już 9 lat jednej ale wcześniej przez pierwsze 3 lata na rynku pracy tez sporo poskakałem

madhouze

@krokietowy Ja jestem w 16 pracy, lvl. 33. W sumie to nie w pracy, bo jestem obecnie freelancerem. Przez ADHD niegdy nie byłem w stanie zostać w żadnym miejscu na dłużej. Nie żałuję niczego, bo z każdego miejsca miałem jakieś doświadczenie, które mi pomogło później w życiu.

Także zmieniaj, próbuj testuj i się nie przejmuj.

Half_NEET_Half_Amazing

na rynku pracy jestem ponad 10 lat a najdłużej w jednej firmie pracowałem 2lata

aż mnie ciarki przechodzą co by było gdybym nie zmieniał roboty za kasą i stanowiskami..

Zaloguj się aby komentować