Ironia i oszołomienie – 100 lat od Nagrody Nobla dla Władysława Reymonta

Ironia i oszołomienie – 100 lat od Nagrody Nobla dla Władysława Reymonta

dzieje.pl
„Ironią życia” nazwał Władysław Reymont przyznanie mu Literackiej Nagrody Nobla. Z jednej strony pisał o „oszołomieniu” i „niespodziance”, z drugiej gorzko mówił o sławie i rozgłosie, które przyszły, gdy „odszedł do świata wewnętrznego”. Pisarz był zbyt chory, by osobiście odebrać nagrodę, umarł zaledwie nieco ponad rok jej otrzymaniu. Komitet Noblowski decyzję o przyznaniu nagrody Reymontowi podjął 13 listopada 1924 r.

Autor „Chłopów” był drugim po Henryku Sienkiewiczu wyróżnionym w ten sposób Polakiem. Oficjalne uzasadnienie Akademii Szwedzkiej było przejrzyste: „za wybitny epos narodowy, powieść »Chłopi«”. „Cieszymy się, że najwyższe odznaczenie literackie przyznano przedstawicielowi odrodzonej i wolnej Polski. Kiedy Akademia wieńczyła Sienkiewicza, nie było jeszcze państwa polskiego. Tak tedy zarówno w latach poniżenia, jak i triumfu Szwecja dała wyraz swej sympatii i uznania dla utalentowanego narodu polskiego” – pisał profesor Fryderyk Böök. [...]

#literatura #literaturapolska #xxwiek #chlopi #wladyslawreymont #nagrodanobla

Komentarze (0)

Zaloguj się aby komentować