#eldesnudoenelarte 29/54
Agnolo Bronzino - Alegoria z Wenus i Kupidynem - 1545
Bohaterka wczorajszego obrazu dziś powraca z kolejną próbą ujarzmienia Kupidyna. Próbuje ona odebrać mu strzałę, aby ten przestał siać zamęt swoim miłosnym orężem. Z prawej strony przedstawiona została zabawa, rozsypująca płatki róż. Na jednej nodze zauważymy łańcuszek, natomiast druga następuje na kolce symbolizując cierpienie towarzyszące wielkiemu uczuciu. Za nią widzimy zdradę, która przybrała postać niewinnej twarzy na ciele węża z nogami satyra. Trzyma ona plaster miodu będącym symbolem rozkoszy, a w drugiej ma ukryte żądło - symbol bólu.
Z drugiej strony widzimy cierpienie przedstawione jako stara kobieta z twarzą wykrzywioną z bólu. Postać z maską w miejscu twarzy w lewym górnym rogu to zapomnienie, które próbuje zakryć całą scenę kotarą. Jest ona powstrzymywana przez Chronosa - alegorię czasu.
Agnolo Bronzino - Alegoria z Wenus i Kupidynem - 1545
Bohaterka wczorajszego obrazu dziś powraca z kolejną próbą ujarzmienia Kupidyna. Próbuje ona odebrać mu strzałę, aby ten przestał siać zamęt swoim miłosnym orężem. Z prawej strony przedstawiona została zabawa, rozsypująca płatki róż. Na jednej nodze zauważymy łańcuszek, natomiast druga następuje na kolce symbolizując cierpienie towarzyszące wielkiemu uczuciu. Za nią widzimy zdradę, która przybrała postać niewinnej twarzy na ciele węża z nogami satyra. Trzyma ona plaster miodu będącym symbolem rozkoszy, a w drugiej ma ukryte żądło - symbol bólu.
Z drugiej strony widzimy cierpienie przedstawione jako stara kobieta z twarzą wykrzywioną z bólu. Postać z maską w miejscu twarzy w lewym górnym rogu to zapomnienie, które próbuje zakryć całą scenę kotarą. Jest ona powstrzymywana przez Chronosa - alegorię czasu.
Zaloguj się aby komentować