Dziś udamy się do wsi Sucha w gminie Leśna w województwie dolnośląskim, by odwiedzić tamtejszy zamek Czocha (niem. Tzschocha). Zdjęcia jeszcze świeżutkie, bo wczorajsze. Jakoś ciągle było mi tam nie po drodze, ale wreszcie się zmobilizowałem i stwierdziwszy, że pewnie nigdy mi tam po drodze nie będzie, ruszyłem swoje cztery kółka i odhaczyłem na liście kolejny nietuzinkowy obiekt. A że pogoda sprzyjała, postanowienie zostało zrealizowane w 100% pomyślnie.
Zamek Czocha został zbudowany w drugiej połowie XIII wieku jako warownia obronna na północnej granicy Czech z inicjatywy króla czeskiego Wacława II. W roku 1315 książę piastowski Henryk Jaworski poślubił Agnieszkę, córkę Wacława II, w wyniku czego otrzymał zamek wraz z przyległymi ziemiami jako wiano. Niestety, Henryk nie miał potomstwa, dlatego 1 lipca 1345 roku zawarł porozumienie z siostrzeńcem Bolkiem II Świdnickim, które umożliwiło mu przejęcie księstwa Jaworskiego i zamku Czocha rok później.
Po śmierci Bolka II w 1368 roku i żony Agnieszki w 1392 roku, księstwo wraz z zamkiem zostały włączone do królestwa Czech. Zamek stracił wówczas swoje strategiczne znaczenie jako warownia graniczna i stał się siedzibą rodów rycerskich. Od 1420 roku zamek był w posiadaniu możnowładcy i radcy cesarskiego Hartunga von Klüks. W czasie jego nieobecności zamek został opanowany przez husytów pod wodzą Czirina. Jednak na wiosnę następnego roku Hartung wrócił z Bazylei, zgromadziwszy oddziały wojskowe odzyskał zamek krwawo rozprawiając się z husytami.
W 1453 roku zamek został przejęty przez Kaspera von Nostitza, którego to ród sprawował władzę nad obiektem przez 250 lat. W XVI wieku, zwłaszcza za panowania Abrahama Nostitza, zamek został gruntownie przebudowany w stylu renesansowym. Wówczas to zostaje wyposażony w dzieła sztuki oraz przystosowany do skutecznego operowania w nim bronią palną.
Następna przebudowa miała miejsce około roku 1611. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej zamek został przekształcony w okazałą rezydencję, a głęboką fosę zamieniono na zwierzyniec. Niestety, w 1793 roku wielki pożar zamienił zamek w ruiny, pozbawiając go dawnej świetności oraz niszcząc jego bogate zbiory. Właściciele jednak podjęli się odbudowy rok później.
Kolejną rekonstrukcję przeprowadzono w latach 1909-1914 po zakupie zamku przez Ernsta Gütschowa, drezdeńskiego przemysłowca i zarazem dyrektora Jasmatzi Werke w Dreźnie. Prace te były nadzorowane przez samego Bodo Ebchardta - znanego z rekonstrukcji zamku Haut-Kœnigsbourg niedaleko alzackiej Orschwiller - o którym swego czasu pisałem.
Po II wojnie światowej zamek przeszedł pod tzw. polską jurysdykcję doświadczając różnych kolei losu. Był wielokrotnie okradany przez Sowietów, którzy wywozili meble oraz inne cenne wyposażenie. Część zbiorów bibliofilskich została zabrana do Wrocławia w ramach akcji rewindykacyjnych.
Od 1952 roku zamek przekształcono w Wojskowy Dom Wczasowy - w związku z tym budowla została utajniona i próżno było znaleźć ją wówczas na mapach. Od września 1996 roku zamek jest dostępny dla wszystkich jako ośrodek hotelowo-konferencyjny.
Polecam wizytę w okolicach godziny 9:00, ponieważ o tak wczesnej porze jest tam pusto - zarówno wokół zamku jak i na parkingu. Dzięki czemu można na spokojnie obejść cały obiekt bez zbędnych tłumów oraz bezproblemowo zaparkować samochód. Zwiedzanie z przewodnikiem zaczyna się zaś od godziny 10:00.
#zamkipalace4sfor #zamki #podroze #dolnoslaskie