Chciałbym jeszcze kiedyś być tak nieszczęśliwy jak wtedy kiedy miałem naście lat i wracałem nocnym pociągiem od mojej pierwszej miłości z innego miasta z Kultem na uszach i bez grosza przy duszy, dopóki się Sony Erricson nie rozładował, rano opierdol od matki za ucieczkę i siup do technikum na lekcje, albo i nie, bo wychowawczyni mnie kryła trochę, wiedząc, że wszystkie sprawdziany i tak pisałem na 4+ z palcem w dupie.
Problemem była tylko odległość do mojej ukochanej i brak pieniędzy, potem problemem były nasze dziecinne kłótnie, potem czarna dziura kiedy się rozstaliśmy, wódka z chłopakami, kiedy Kult grał w mieście, szlajanie się po slumsach, poczucie nieśmiertelności i przygoda.
Co się kurwa stało, że teraz co niedzielę plusuję mema "niedzielawieczur.jpg" i moim celem jest odjebanie kolejnego tygodnia, żeby zapłacić OC za stare auto, albo naprawić sobie rower, który jest moim hobby, ale mam wrażenie, że to hobby jest tylko po to, żeby wypełnić beznadzieję życia, bo ile hobby bym nie znalazł, to nigdy już nie znajdę pasji. Takiej pasji jaką miałem do życia, kiedy jeszcze nie wiedziałem czym życie jest.
*Dlatego już kończę ten list, styczeń dwa tysiące dwadzieścia trzy*
Chciałbym znów być nieszczęśliwy jak wtedy
https://www.youtube.com/watch?v=lEMP9bUgMY0
#feels #gownowpis #muzyka #wypranyzuczuc