Ale Pjoter nie znosił widoku sprawiedliwego i niszczył wszystko, co Janusz stworzył. Ujrzał wtedy Król Szczurów, że w ten sposób nichuja nic nie może istnieć na świecie – ani sprawiedliwość ani gnębicielstwo. Stanął więc między swymi braćmi i próbował pojednać ich między sobą… jednakże bez skutku. Ale tam, gdzie stanął Król Szczurów, ani Janusz, ani Pjoter nie mieli żadnej władzy. W miejscu tym sprawiedliwość i gnębicielstwo współistniały w harmonii – Tak o to powstał Sieradz. A z Sieradza wyłonił się wir, a w wirze powstało wszystko to, co żywe… Rośliny i zwierzęta, wilki i owce, a na samym końcu powstali ludzie. Król Szczurów cieszył się, ze wszystkiego, co wówczas powstało, a swą hojnością darzył jednakowo wszystkie rzeczy. Ale gniew Pjotera był tak wielki, że przemierzył on całą Ziemię, by znaleźć oprawcę. A gdy do niego przemówił, stał się on jego sługą. Pjoter tchnął w niego część swej niesprawiedliwości, by mógł zniszczyć całą Szczurolandię. Ale Janusz podpatrzył czyn Pjotera i przemierzył Ziemię, by znaleźć sprawiedliwca. A gdy do niego przemówił, ten stał się jego sługą. Janusz dał mu pół rytra i trzy paczki wicerojów, by mógł on naprawić szkody wyrządzone przez Pjotera. Wtedy zwrócił się Pjoter do innej istoty, ale Król Szczurów zesłał potężny vortex skunk, który zmył ją z powierzchni Ziemi. Ale wraz z nią odeszły także drzewa i zwierzęta, więc Król Szczurów wielce się zasmucił. I rzekł wreszcie do swych braci – „Nigdy więcej nie postanie wasza noga na mojej Ziemi, paszoł won!”. Ale sprawiedliwiec i oprawca nie zaprzestali wojny na Ziemi Króla Szczurów i płonął w nich gniew ich bogów. A sprawiedliwiec pokonał ciemiężcę rydlem, i ten wrócił do królestwa Pjotera. I zobaczył Król, że prysła równowaga między sprawiedliwością i gnębicielstwem i zaklął Janusza, by ten odebrał sprawiedliwcowi rydla z sylykonu. A Janusz w swej mądrości tak uczynił. Ale Król Szczurów obawiał się, że pewnego dnia ciemiężca powróci na Ziemię. Dlatego uprosił Janusza, by ten zostawił rydel w miejscu ukrytym, aby pewnego dnia przywrócić go sprawiedliwcowi. A Janusz w swej mądrości tak uczynił.
#konkursnanajbardziejgownianymemznosaczem #sztukasprawiedliwa