27. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych dotyczyła ograniczenia wysokości płacy członków Kongresu Stanów Zjednoczonych. Została zaproponowana razem z Kartą Praw Stanów Zjednoczonych w 1789 roku, a ratyfikowana 5 maja 1992 roku, a zatem ponad 200 lat później.

https://pl.wikipedia.org/wiki/27._poprawka_do_Konstytucji_Stan%C3%B3w_Zjednoczonych

Pierwszy Kongres przedłożył tę poprawkę stanom do ratyfikacji 25 września 1789 roku, wraz z 11 innymi proponowanymi poprawkami (Artykuły I-XII). Dziesięć ostatnich artykułów zostało ratyfikowanych w 1791 roku, stając się Kartą Praw, ale dwie pierwsze, Dwudziesta Siódma Poprawka i proponowana poprawka do podziału Kongresu, nie zostały ratyfikowane przez wystarczającą liczbę stanów, aby wejść w życie wraz z nimi.

Proponowana poprawka dotycząca wynagrodzeń w Kongresie została w dużej mierze zapomniana aż do 1982 roku, kiedy to Gregory Watson, 19-letni student drugiego roku na Uniwersytecie Teksańskim w Austin, napisał artykuł na zajęcia rządowe, w którym twierdził, że poprawka może zostać ratyfikowana. Później rozpoczął ogólnokrajową kampanię na rzecz jej ratyfikacji.[2][3] Poprawka ostatecznie stała się częścią Konstytucji Stanów Zjednoczonych z dniem 5 maja 1992 roku[4], kończąc rekordowy okres ratyfikacji wynoszący 202 lata, 7 miesięcy i 10 dni, bijąc poprzedni rekord ustanowiony przez Dwudziestą Drugą Poprawkę, wynoszący 3 lata i 343 dni[5].

Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)

https://en.wikipedia.org/wiki/Twenty-seventh_Amendment_to_the_United_States_Constitution

#prawo #us #stanyzjednoczone