Jest to tak zwana pterostygma lub plamka skrzydłowa. Znajdujące się w jej obrębie komórki są zwykle pogrubione lub zawierają pigmenty i sprawiają, że skrzydło jest w tym punkcie minimalnie cięższe niż gdzie indziej. Ma to znaczenie dla stabilizacji aerodynamicznej skrzydła i redukuje drgania, w szczególności podczas lotu ślizgowego. Badania przeprowadzone na jednym gatunku wykazały, że obecność plamek skrzydłowych pomaga ważce zwiększyć maksymalną prędkość lotu ślizgowego o 10 – 25 %.
Inną dość wyraźnie widoczną częścią skrzydła ważki jest węzełek, lekko zgrubiały punkt widoczny na przedniej krawędzi skrzydła wiążący główne żyłki – jest to element wzmacniający i jednocześnie amortyzujący.
Na pierwszym zdjęciu husarz władca (Anax imperator) z zaznaczonym węzełkiem (kolor jasnoniebieski) i pterostygmą (kolor ciemnoniebieski).
Pterostygma jest często intensywnie wybarwiona, jak np. u samca szablaka przepasanego (Sympetrum pedemontanum) (drugie zdjęcie).
Są też jednak gatunki ważek, które pomimo dość intensywnego ubarwienia nie mają wyraźnych, łatwych do rozróżnienia plamek skrzydłowych, jak np. ważka Trithemis aurora występująca w południowej, południowo-wschodniej i wschodniej części Azji. Samce tego gatunku wyróżniają się szkarłatnym ubarwieniem (trzecie i czwarte zdjęcie).
#ciekawostki #przyroda #natura #zwierzeta #owady #wazki
Areodynamika skrzydła ważki w sobotę o 7 rano
Zasłużony piorun xDDD
@Apaturia nic ciekawszego chyba dziś już nie przeczytam, dziemkujem panie @Apaturia
@Hoszin *pani
@Apaturia te skurczybyki nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Dzięki za ciekawostkę!
To ja dodam, że ważki poruszają skrzydłami niezależnie i dodatkowo zmieniają kąt natarcia, dzięki czemu mogą one unosić się w miejscu, latać do tyłu, wykonywać gwałtowne skręty i zawisy.
Podczas ruchu skrzydeł powstają wiry powietrza, które generują siłę nośną działającą prostopadle do kierunku ruchu, unosząc ważkę w powietrze. Zmieniając więc kąt natarcia skrzydeł, aby kontrolować wysokość i prędkość lotu. Zwiększając kąt natarcia, ważka może wznosić się, a zmniejszając go - opadać.
@Mor Ważki to ukochane dzieci ewolucji - 300 milionów lat i praktycznie żadnych drastycznych zmian, także w odniesieniu do mechanizmu lotu. Jak gdyby natura stwierdziła, że styka, bo osiągnęły maksymalny poziom ulepszeń w swojej klasie
@Mor biomechaniczny wiertaliot rodzaju ka-52?
@Apaturia Surowe ważki nie są zbyt smaczne, odwłok jest gorzki i cierpki ale znacznie mniej niż np. żuk.
@moderacja_sie_nie_myje ...Surowe?
@Apaturia Przedawniło się, jako dziecko jadłem wszystko co nie było w stanie uciec, osy, pająki, ważki, żuki, chrząszcze, mrówki, glisty itd. Ale tylko świeże, zdechłych się brzydziłem.
@moderacja_sie_nie_myje najważniejsze w dyskusjach są opinie ekspertów
@moderacja_sie_nie_myje To miałeś szczęście, że nie natknąłeś się na ślimaka z niespodzianką
@moderacja_sie_nie_myje
jako dziecko jadłem wszystko co nie było w stanie uciec, osy, pająki, ważki, żuki, chrząszcze, mrówki, glisty itd.
Nie poznałeś czasem wtedy jakiegoś rumuńskiego arystokraty? ( ͡° ͜ʖ ͡°)
@AndzelaBomba Niestety
ważki zawsze dla mnie wyglądały jakby były zaprojektowane a nie wyewoluowały.
@Opornik Ornitopter z "Diuny" to bardzo fajny przykład designu inspirowanego budową ważki
@Apaturia moim zdaniem nie da się stworzyć prawdziwego pojazdu wyglądającego jak ten w Dune. Ciężar takiego pojazdu sprawia że te skrzydła musiałby byc dużo dłuższe a i siła poruszająca takimi skrzydłami musiała być ogromną. A może się mylę?
@qwar Oczywiście masz rację. W skali 1:1 taki ornitopter, jak z "Diuny", raczej nie poleci, przynajmniej nie w ziemskich warunkach - może na innej planecie, z inną grawitacją lub składem atmosfery...? Niemniej sam design jest bardzo fajny.
Więcej! Lubię Twoje wpisy, @Apaturia ☺️
@Apaturia Zawsze mnie te owady fascynowały i przerażały jednocześnie. Mam chyba przed nimi jakąś fobię, ale uwielbiam obserwować z odległości x)
Zaloguj się aby komentować