Dni Longhorna cz. 2 - Milestone 7 (#6)

Dni Longhorna cz. 2 - Milestone 7 (#6)

hejto.pl
W 2004 byliśmy świadkami małej premiery. W tym roku dostaliśmy coś co było na tyle stabilne aby móc to zaprezentować szerszej publiczności. Mowa o buildach z Milestone 7. Właśnie buildy w tego okresu posłużyły aby stworzyć frankensteinowe edycje tego systemu które mogły być używane zamiast Visty lub XP - Longhorn Reloaded i Sigma OS.

Wiele kodu Longhorna było napisane w kodzie zarządzanym .NET. Pasek zadań, pasek boczny, panel podglądu - to wszystko to była wczesna wersja frameworku NET. To oczywiste ile wspólnych rzeczy ma .NET z Javą, można by było rzec że to oczywiste że Longhorn miał problemy z stabilnością. Nawet tradycyjny explorer.exe który był napisany w C++ z wykorzystaniem Win32, został na nowo przepisany. Chociaż, czy napewno?
Podczas pracy nad Longhornem, NET był wspierany tylko przez platformę x86, wersja 2.0 ewentualnie dodałą wsparcie dla IA-64 (intelowska odpowiedź na 64 bity) i AMD64 (64 bity które zwyciężyło wojne i które obecnie używamy), ale obsługa 64 bitów była portem i to dość wczesnym. Wyglądało to bardziej na bardziej zaawansowany plugin do powłoki niż faktyczne wsparcie. W ten sposób jeżeli coś się stanie nieoczekiwanego Longhorn może przejść w tryb "XP-style" i funkcjonalnością przypominać XP, lub Windows 2000. Dla bardziej wtajemniczonych w świat systemów operacyjnych, Longhorna i programowania w C++, łatwo można zaimplementować wyciek pamięci przepełniając wyrażenie "new".

Jednak napędzany nowościami Longhorn miał co pokazywać i miał na co zjadać RAM. Widzieliśmy już pasek boczny zintegrowany z explorerem, dzięki czemu możemy go zwinąć do paska zadań. To było coś czego już finalna wersja Visty nie potrafiła Gdy wyłączyło się pasek boczny całkowicie (była taka możliwość) można było mieć klasyczny pasek zadań a'la XP - z białym logiem Windows i napisem start.
Cała powłoka była "przepisana" w nowym frameworku Avalon (bazującym na NET 2.0), dzięki czemu - przy włączonym DWM i odpowiednik witaminkach można było cieszyć się z prawie gotowego Aero, oczywiście jeżeli posiadaliśmy odpowiedni motyw. Aurora była zawsze. Trzeba było się zaopatrzyć w odpowiedni motyw graficzny i wsparcie było. Wsparcie dla panelu podglądu, Aero, przeźroczysty pasek zadań i pasek boczny, efekt karuzeli, phodeo...

Longhorn w tej fazie produkcji zawierał pewne zmiany widoczne już po kliknięciu na menu start. Niby wygląda jak te znane z XP, jednak można zobaczyć nowe foldery. Longhorn porzucił przedrostek "Mój" w nazewnictwie folderów, jednak foldery użytkownika nie są typowymi folderami na pliki, "Dokumenty" i "Moje dokumenty" to nie tożsame foldery. Gdy otworzymy folder Komputer zauważyć możemy folder "defaultstore". To znak że WinFS funkcjonuje, choć dość znacznie spowalnia komputer. Jednak co jest ciekawe, gdy wkleimy do defaultstore zbiór losowych plików, WinFS zadziała i te pliki zobaczymy w odpowiednich wirtualnych folderach. Obrazy w obrazach, muzykę i dźwięki w muzyce, dokumenty tekstowe w dokumentach. WinFS jednak w końcu został anulowany - choć nie do końca bo część z jego kodu zostało wykorzystanych później w projektach ADO.NET i SQL Server a także w samym NTFS i alternatywnych ścieżkach danych (o tym może kiedyś zrobie ciekawostkę), jak i samym Windows 7 (O tym jak bardzo udany to był projekt, możliwe że też zrobie osobny artykuł).

WinFS natywnie rozpoznawał typy danych jak e-mail, obrazy, dokumenty, muzykę, kontakt i zamiast traktować je jako surowe dane, traktował je jako metadane i na tym bazował. Np. mając CV WinFS widziałby dane i rozpoznał je po metadanych takich jak "imię", "doświadczenie". Każda właściwość pliku może zawierać jakieś typy danych.

Longhorn posiadał też implementacje IPv6 i zanim ktoś napisze że przecież Windows XP też posiadał i to od sp2, to pragnę poinformować że prace nad Longhornem przyniosły nam właśnie ową implementacje W sumie dużo w service packach 2 i 3 do Windows XP pochodzi z kodu Longhorna. 
Co ciekawe, Longhorn posiadał własną wersje Internet Explorera w wersji 6, oczywiście bez udoskonaleń dodatku service pack 2. Jednak zaskakującą nowością jest menedżer pobierania, z możliwością ustawienia priorytetu pobierania, jak i innymi dobrodziejstwami - wstrzymaniem, zatrzymaniem, wybieraniem miejsca zapisu. Oraz wyczyszczeniem historii przeglądania.

Innym ciekawym rozwiązaniem jest folder Hardware and Devices. Zastępuje ono klasycznego menedżera urządzeń, jednak działa podobnie do niego - pokazuje cały nasz sprzęt w formie folderu. A mówiąc o sprzęcie - czy ktoś potrzebował przeniesienia swojego profilu użytkownika? Taką funkcję mogliśmy wypróbować gdy podłączyliśmy pendrive do komputera z systemem Longhorn. "Create Portable User Profile using Windows PUP Sync" - to nic innego jak funkcja pozwalająca na przechowywanie profilu użytkownika na pendrive w celu przeniesienia go na inny komputer z systemem Longhorn. Czyli inaczej profil roamingowy w Active Directory bez Active Directory.

W Longhornie istnieje też bardzo ukryty "easter egg" w postaci bootscreena. Nikt nigdy nie ujrzał go na żywo, jednak udało się wyodrębnić pliki tego bootscreena i stworzyć plik avi. Ten bootscreen wymaga do działania intelowskich sterowników LDDM (Longhorn Display Driver Model). Longhorn w buildzie 4074 posiada owe sterowniki ale nie działają właściwie, więc nie jest możliwe na dzień dzisiejszy aby ten bootscreen się uruchomił zamiast zwykłego.
Windows Longhorn build 4074 Secret Boot Screen
Warto nadmienić że po resecie prac i finalnym udostępnieniu Visty, było dużo projektów "przywracających" blask tegoż systemu operacyjnego bazując na najstabilniejszym buildzie 4074 - Longhorn TWIWMTB (The Way Is Was Meant To Be), Longhorn Reloaded, Longhorn Remix, Vista-C, czy nasza rodzima Sigma OS. Na szczególną uwagę zasługuje właśnie nasza Sigma, bo była w dwóch językach - polskim i angielskim i była projektem dośc ambitnym, integrując udoskonalenia dwóch service packów do XP, nowe programy i sterowniki oraz multum autorskich (i też nie) patchy do longhorna - jak i przeportowanych plików, bibliotek i poprawek z innych buildów Longhorna. Od tamtego czasu już chyba zainteresowanie Longhornem spadło, razem z nadejściem Windowsa 7.

Nowości chronologicznie w Milestone 7:
- Bootscreen został zaktualizowany o nowe logo, używa także nowej czcionki znanej jako Segoe UI.
- Cały UI systemu został zrefaktorowany, tak aby pasował do nowego motywu "Slate" i zmienione zostało środowisko Aero - warto nadmienić że zostało tez bardziej zabezpieczone.
- Microsoft prawdopodobnie skończył dostosowywanie Windowsa do używania language packów - dlatego już w tekstach nie uświadczymy tzw. "Pig Latin" - czyli "eryVay rofessionalPay".
- Foldery użytkownika zgubiły przedrostek "Mój" - z wyjątkiem "Moje dokumenty", które prowadzą do standardowej lokalizacji, gdzie "Dokumenty" prowadzą do lokalizacji WinFS.
- "Desktop Window Manager" jest w tym buildzie, jednak jest niestabilne i po dłuższym użytkowaniu może powodować poważne błędy.
- Loginscreen używa czarnego tła, dodatkowo jest ładnie zanimowane
- Pierwsza prezentacja pulpitowej aury (Aurora) - w pasku podglądu, pulpicie
- System od teraz jest zbudowany na komponentach, od teraz możliwe jest zainstalowanie indywidualnych feature
- Porzucony jest niebieski motyw Plex, używane są Slate i Jade
Źródła:
https://longhorn.ms/
https://www.betaarchive.com/forum/viewtopic.php?f=62&t=42640
https://learn.microsoft.com/en-us/previous-versions/sql/sql-server-2008-r2/bb933993(v=sql.105)?redirectedfrom=MSDN
https://en.wikipedia.org/wiki/WinFS
https://archive.org/details/4074_twiwmtb
https://superuser.com/questions/11346/what-happened-to-winfs
https://iacis.org/iis/2005/LandecheBrandt_Shorter.pdf
#windows #longhorn #vista #beta #microsoft #windowxp @windowsvista

Komentarze (3)

sraty-pierdaty

O co chodzi z tym "dlatego już w tekstach nie uświadczymy tzw. <<Pig Latin" - czyli "eryVay rofessionalPay".>>? Nie kumam

rms

@sraty-pierdaty @HulaKrasula Do czasu Windowsa XP wszystkie "stringi" były normalnie wpisane w kod - były "hardcoded", czyli odgórnie ustalone. Aby używać language packów, tak jak to mamy dziś, Microsoft musiał wszystkie te teksty wyeliminować z kodu, tak aby odwoływały się do API. Wszystkie teksty które były wcześniej na sztywno zakodowane, były pozmieniane zgodnie z zasadami tzw "Pig Latin", czyli stąd taki dziwny branding Windowsa w tamtych czasach - "indowsWay onghornLay rofessionalPay". Teksty musiały czymś się wyróżniać aby wiedzieć, ze test został pomyślnie zamieniony. Każdy tekst który musiał być zmieniony używał właśnie Pig Latin. W trakcie prac w czasach Milestone 7, wszystkie napisy zostały "naprawione", pokazywały normalny tekst, jednak już korzystały z nowego API. W ten sposób od Visty, możemy zmienić język ściągając odpowiednią paczkę językową (MUI pack/Language pack).


https://longhorn.ms/pig-latin/

sraty-pierdaty

@rms ooo teraz kumam, po prostu nie wiedziałem w ogóle, że Pig Latin w ogóle było stosowane

Zaloguj się aby komentować